Juglans ailantifolia
Juglans ailantifolia (binomen ab Elia Abele Carrière anno 1878 statutum) est species arborea generis Juglandis in insulis Iaponiae et Sachalina sponte gignens, iam aevo Jōmon ineunte pabulata,[1] hodie etiam culta propter nuces edules et oleiferas, quae formá sphaericá corio virido involutae ad magnitudinem fere 5 cm maturescunt. E corio pigmentum flavum producitur. Arbores ad altitudinem 20 m, rarius 30 m crescunt.
Folia et nuces Juglans ailantifolia
Juglans ailantifolia
Carr.
Carr.
Synonyma
* Juglans sieboldiana Maxim.
- Juglans mandshurica Maxim. var. sieboldiana Makino
Notae
recensere- ↑ Matsui et Kanehara (2006) p. 262
Bibliographia
recensere- Élie Abel Carrière in Revue horticole vol. 50 (1878) p. 414, fig. 85–86
- Akira Matsui, Masaaki Kanehara, "The Question of Prehistoric Plant Husbandry during the Jomon Period in Japan" in World Archaeology vol. 38 (2006) pp. 259-273
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Juglans ailantifolia spectant. |
Vide "Juglans ailantifolia" apud Vicispecies. |
Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • "Juglans ailanthifolia" apud Plants for a Future • INPN France • USDA Plants Database |
- "Juglans sieboldiana" apud Tropicos