Isaacius Dalmatus

Isaacius Confessor sive Isaacius Dalmatus^[1] (natus quarto saeculo in Syria; mortuus Constantinopoli anno 396) fuit monachus, propheta, et sanctus Graecus.

Ille cum solus deserta habitaret, cognovit Valentem imperatorem Arianismo favere. Qua re cognita, Constantinopolim iter fecit, ut sectatores trinitarismi confirmaret, quorum ecclesiae illo tempore oppressae esse videbantur.

Valens cum paulo post in hostes Gothicos procederet, ab Isaacio finem persecutionum petitus est proque eo auxilium Dei in proelio vincendo obtulit. Illi cum iterum atque iterum negaret, Isaacius mortem crudelem vaticinatus est. Valens haec moleste ferens ministris suis Saturnino et Victori iussit eum in carcerem deduci.

Valente in pugna trucidato, Isaacius a populo propheta acclamatus est. Deinde Theodosio I, qui eo fere tempore Edictum Thessalonicense edi curaret, administravisse dicitur.

Saturninus anno 381/382 primum monasterium Constantinopoli aedificavit, cuius praeses Isaacius factus est. Vita beneficiorum plena paene peracta, monasterium discipulo Dalmato amandavit, unde etiam nomen traxit. Eadem de causa Isaacius cognomen (τοῦ Δαλματοῦ) meruit.

Notae

↑ Vita eius in Acta Sanctorum. Maii tomus septimus (Parisiis et Romae: 1866), 243 sqq.; cf. Alexii Symmachi Mazochii in ... Neapolitanae ecclesiae calendarium (Neapoli: 1744), 440.

Nexus externi

De Isaacio apud situm interretialem Ecclesiae Orthodoxae in America.

[1] Vita eius in Acta Sanctorum. Maii tomus septimus (Parisiis et Romae: 1866), 243 sqq.; cf. Alexii Symmachi Mazochii in ... Neapolitanae ecclesiae calendarium (Neapoli: 1744), 440.

[1]