Imperium Carolingorum

Imperium Carolingorum^[1], vel Imperium Francorum, Imperium Caroli Magni, Imperium Occidentis, fuit regnum Europaeum saeculi noni, a Carolo Magno institutum et proli eius subditum; Austria, Francia, Germania, Italia, Belgia et Nederlandia hodiernae in terris imperii Carolingiani nunc sitae sunt. Aquisgranum caput Imperii fuit.

Vide etiam paginam discretivam: Imperium Francicum.

Caroli Magni coronatio, cum die 25 Decembris anno 800 a Leone III in Basilica sancti Petri imperator Romanus vocatus esset, imperii initium habetur. Multoties ab heredibus Caroli divisa, a Carolo Crasso regna Carolingorum anno 884 ultimum coniuncta, anno 887 separata sunt, ne unquam coniungantur. Berengarius I anno 924 mortuus ultimus imperator Occidentis putabatur; ab Ottone Magno anno 962 imperium renovatum est, quod saepius Sacrum Imperium Romanum vocatur.

Historia

Carolus anno 814 mortuus Ludovico Pio filio suo regnum totum reliquit (nam Pippinus Italiae rex ante patrem mortuus est). Ludovicus anno 817 Lotharium filium heredem sui futurum esse declarvit, filiis ceteris ducarus dedit: Pippino Aquitaniam, Vasconiam et marchiam Hispanicam, Ludovico Bavariam et Carantaniam. Cum Ludovicus Pius Carolo Calvo filio suo iuniori partem regni dare voluisset, terris a fratribus ademptis, tumultus inceperat, qui nec post mortem Ludovici anno 840 cessit. In conventu Virodunensi anno 843 imperium divisum est; Lotharius imperator et rex Lotharii regni atque Italiae factus est, Ludovicus Germanicus rex orientalis regni Francorum et Carolus Calvus rex occidentalis regni Francorum.

Lotharii primi denarius (inscriptus: †Hlotharius imp<erator> Au<gustus>)

Lothario anno 855 mortuo regnum eius in tres partes inter filios eius divisum est: Italiam et imperatoris titulum Ludovicus II accepit, Lotharingiam et Bataviae terras et Burgundiam Superiorem Lotharius II rex factus est, Provincia et Burgundia Inferior regnum Carolus factae sunt; Carolo anno 871 mortuo Ludovicus imperator Provinciam capere temptavit, sed frustra.

Ludovicus imperator filiis carens anno 875 mortuus est, et Ioannes VIII pontifex Italiam et imperatoris honorem Carolo Calvo dedit. Post Carolum Calvum Carlomannus et Carolus Crassus Ludovici Germanici filii imperatores erant.

Notae

↑ Henrici Benzelii^(sv) Syntagma dissertationum..., Francofurti et Lipsiae, 1745, p. 18; Ioannis Adami Kopp Tractatus iuris publici de insigni differentia..., Argentorati 1724, p. 60, 280; Laurentii Marquard Pars generalis iurisprudentiae Romano-Germanicae..., 1707, p. 118 etc.

Nexus externi

Situs geographici et historici: • Thesaurus Getty

Bibliographia

Henrici Bogdan Histoire des trois Reich, Lutetiae, 2015 (Francogallice)
Genovefae Bührer-Thierry et Caroli Mériaux La France avant la France: 481-888, Lutetiae 2011 (Francogallice)

[1] Henrici Benzelii^(sv) Syntagma dissertationum..., Francofurti et Lipsiae, 1745, p. 18; Ioannis Adami Kopp Tractatus iuris publici de insigni differentia..., Argentorati 1724, p. 60, 280; Laurentii Marquard Pars generalis iurisprudentiae Romano-Germanicae..., 1707, p. 118 etc.

[1]