Hydrographia Hispanica est studium fluminum riparumque Hispanicarum. Orographia et caelum definiunt cursus eorum fluminum, quae in partes tres divisa sunt prout quo quidque aquas effundit.

Hydrographia Hispanica.

Sunt flumina quae aquas ad mare Cantabricum vertunt. Cursus fluminum non longi sunt, quod Iuga Cantabrica proxima litori sunt. Flumina sunt parva, sed ob multas pluvias rapida sunt.

Flumina maxima Hispaniae
 
Nomen Longitudo¹ (km)
01 Tagus 1007
02 Hiberus 910
03 Durius 895
04 Anas 742
05 Baetis 657
06 Sucro 498
07 Singilis 337
08 Tader 325
09 Minius 310
10 Turia 280
Nota bene: Fluminis cursus per Portugalliam inclusus

Haec flumina aquas ad Oceanum vertunt. Flumina oriuntur in montibus orientalibus, ita cursus est a montibus Ibericis aut Carpetanis per mediam planitiam Hispanicam ad Oceanum. Haec flumina sunt tunc longissima (Tagus est maximus Iberiae).

Sunt simul flumina Cantabrica, parva praeter Hiberum, qui oritur in montibus Cantabricis. Haec flumina in aestate arida decrescunt ob caelum, rursus praeter Hiberum, qui altior est multis fluviis qui in Pyrenaeis oriuntur.

Flumina nivalia et pluviaria

recensere

Flumina Hispaniae nascitur ob aquas, quae per montes collectae sunt in rivis. Ita, hae aquae ortae sunt in pluvia et nive. Flumina quae orta sunt supra 2500 metra, sunt flumina nivalia. Si orta sunt inter 2500 et 2000 metra, vocantur flumina niveo-pluviaria. Si inter 2000 et 1600, ista sunt flumina pluvio-nivaria, et tandem, si orta sunt flumina infra 1600 metra, vocantur flumina pluviaria.

Nexus interni

 
Cartographia

Haec stipula ad cartographiam spectat. Amplifica, si potes!