Gaius Flavius Fimbria
Gaius Flavius Fimbria (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus ante annum 91 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.
GensRecensere
Flavius homo novus fuit. Filius eiusdem nominis dux militum inter bellum civile factioni Marianae favebat.
Cursus honorumRecensere
Flavius anno 107 a.C.n. vel antea praeturam gessit. Anno 104 una cum Gaio Mario II consul erat. Postquam provinciam ignotam administravit, anno 103/102 a.C.n. a Marco Gratidio repetundarum accusatus, sed iudicio absolutus est[1]. Anno 100 inter inimicos Lucii Appulei Saturnini erat[2]. Ante annum 91 a.C.n. mortuus est. Cicero saepe eius consilia et vim oratoriam laudavit[3].
BibliographiaRecensere
- Carolus-Ludovicus Elvers, "[I 5] F. Fimbria, C." in Der Neue Pauly vol. 4 (Stutgardiae: Metzler, 1998. ISBN 3-476-01474-6) col. 545.
NotaeRecensere
- ↑ Marcus Tullius Cicero, Brutus 168, pro Fonteio 24; 26
- ↑ Marcus Tullius Cicero, pro Rabirio perduellionis 21
- ↑ Marcus Tullius Cicero, pro Plancio 12; Brutus 129
| Antecessores: Gnaeus Mallius Maximus et Publius Rutilius Rufus |
Consul 104 a.C.n. cum Gaio Mario II |
Successores: Lucius Aurelius Orestes et Gaius Marius III |