Fuldense coenobium, etiam Fuldense monasterium sive Sancti Bonifacii monasterium[1] anno 744 a Sturmio Sancto Bonifatio auctore in campo herboso ad Fuldaham conditum et Sanctissimo Salvatori consecratum est. Discipulus fuit ibi Einhardus.

Insigne monasterii Fuldensis

Bonifatius Sturmium primum abbatem monasterii fecit, quod regulam Sancti Benedicti sequeretur. Monasterium origo urbis Fuldae factum etiam prinicipatus Sacri Romani Imperii fuit. Anno 1752 a papa Benedicto XIV in dioecesim principalem evectus est, anno 1802 autem Recessu principali deputationis imperii (Reichsdeputationshauptschluss) suppressum est.

Nexus externi recensere

Notae recensere

  1. Crf. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3