Recessus principalis deputationis imperii

Recessus principalis deputationis imperii[1] (Theodisce: Reichsdeputationshauptschluss) fuit ultima lex magni momenti Imperii Romani Sacri. Ultima Comitiorum perpetuorum sessione die 25 Februarii anni 1803 Ratisbonae pronuntiata et die 27 Aprilis eiusdem anni approbatione imperiali rata est.

Pagina titularis Recessus imperii diei 25 Februarii 1803

Recessus litteras mensis Iunii 1802, quibus Francia et Austria secundum instrumentum Pacis Lunevillensis de nova in Europa media ordine consenserant, secutus est. Inter alia constitutum est principibus, qui bellis revolutionariis possessiones amisissent, damnum constitui. Id per per "Mediatisationem" et per "Saecularisationem" factum est:

  • Mediatisatio: Territoria et urbes imperiales, quae imperatori immediate subiecta erant, principibus data sunt.
  • Saecularisatio: Possessiones sive territoria ecclesiastica ad usum principum saecularium suppressa sunt.

Bibliographia recensere

  • Ulrich Hufeld (Ed.): Der Reichsdeputationshauptschluss von 1803. Eine Dokumentation zum Untergang des Alten Reiches. Böhlau, Coloniae Agrippinae 2003, ISBN 3-8252-2387-6.
  • Harm Klueting (Ed.): 200 Jahre Reichsdeputationshauptschluss. Säkularisation, Mediatisierung und Modernisierung zwischen Altem Reich und neuer Staatlichkeit. Tagung der Historischen Kommission für Westfalen vom 3.–5. April 2003 in Corvey. Aschendorff, Monasterii (Germaniae) 2005, ISBN 3-402-05616-X.
  • Ingo Knecht: Der Reichsdeputationshauptschluß vom 25. Februar 1803. Rechtmäßigkeit, Rechtswirksamkeit und verfassungsgeschichtliche Bedeutung. Duncker & Humblot, Berolini 2007, ISBN 978-3-428-12213-4.

Nexus interni

Nexus externi recensere

Notae recensere

 

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!