Franciscus Fanon

Franciscus Omar Fanon (vulgo Frantz Omar Fanon, in Martinica die 20 Iulii 1925 natus, die 6 Decembris 1961 mortuus), miles in Secundo Bello Mundano et alumnus universitatis Lugdunensis, fuit psychiatrus, philosophus, rerum novarum concitator, scriptorque Francogallicus, cuius opera magnum momentum in studiis post-colonicis, theoria critica, ac Marxismo habent, inspiratus a Ioanne Paulo Sartre et Mauritio Merleau-Ponty. Psychopathologiae colonizationis et decolonizationis studebat, consecutiones iniuriosas imperii colonici et rassismi describens.

Frantz Fanon (1959)

Fanon, Primi agminis liberationis nationalis socius, in bello Algeriano libertatem huius terrae sustinuit. Opus clarissimum est Les Damnés de la Terre (scilicet 'Damnati Terrae'), anno 1961 editum. Aliqui critici defensionem violentiae anti-colonicae reprehendunt. Vita operaque Fanon alios motus liberationis in orbe terrarum inspiraverunt.

Opera

Commentationes

• "L’expérience vécue du Noir", 1951 in periodico Esprit edita

Libri

• L'œil se noie, Les Mains parallèles, La Conspiration, tria dramata non edita inter 1949 et 1950 scripta
• Peau noire, masques blancs, 1952
• L'An V de la révolution algérienne, 1959
• Les Damnés de la Terre, 1961
• Pour la révolution africaine. Écrits politiques, 1964