Ferromagnetismus

	Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet. Quapropter rogamus ut corrigas praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam.

-4 (corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.

Ferromagnetismus (e lingua germanica ferromagnetismus et lingua francogallica ferromagnétisme) est proprietas corpori cuius magnetisatio non nulla esse sine campo magnetico. Ferrum, Chalybs, Cobaltum et Niccolum in temperatura 20° Celsius ferromagnetismum habent. Corpores qui ferromagnetismum habent, ferromagnetici dicitur.

Corpores ferromagnetici hysteresim et remanentiam exhiberunt.

Temperatura Curiana

Temperaturas Curianea elementorum ferromagneticorum

Elementum chemicum	Temperatura Curiana
Ferrum	750°C
Niccolum	350 °C
Cobaltum	1150 °C

Si temperatura $T$ supra temperaturam curianam $T_{C}$ est, corpores ferromagnetici solum paramagnetismum exhiberunt: magnetisatio eorum $M$ nulla (sine campo magnetico) et susceptibilitas magnetica $\chi$ eorum positiva sunt. Anno 1895, Petrus Curie in thesim suam, mensuras susceptibilitatis ferri scripsit. Anno 1907, Petrus Weiss

theoriam campi moleculari excogitavit. Haec theoriam predixit susceptibilitatem (si $T>T_{C}$)

$\chi ={\frac {C}{T-T_{C}}}$

Mensuras Petri Curie et formula Petri Weiss optime concordabant. Ergo, lex susceptibilitatis corporis magnetici lex Curie-Weiss vocantur.

Fontes

• Aloysius ab Avilano Physicae Instutitiones ad usum scholarum... v. 2 (Neapoli, ex typographeo Fibreniano, 1852)
• F. Auerbach (ed.) Handbuch der Physik Elektrizitat und Magnetismus: Ferromagnetismus p. 188 (Typis Trewendt, 1895) https://www.e-rara.ch/zut/content/zoom/17819982
• Petrus Curie Ann. Phys. Chim (1895)
• Petrus Weiss L'hypothèse du champ moléculaire et la propriété ferromagnétique J. Phys. Theor. Appl. (Paris) 6, 661 (1907)