Faventia

Res apud Vicidata repertae:

Civitas: Italia
Locus: 44°17′8″N 11°53′0″E
Numerus incolarum: 58 797
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Faenza

Gestio

Procuratio superior: Provincia Ravennas

Geographia

Superficies: 215.76 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Bagnacaballum, Castrum Bononiense, Riolus, Castrum Solarolii, Castrum Brasichellae, Cotoniola, Castrum Russi, Forum Livii

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Gamundia, Timisvaria, Marousi, Gmunden, Caesarobriga, Tarsatica, Brageriacum, Jingdezhen, Toki, Amarusio Municipality

Tabula aut despectus

Faventia^[1]^[2]^[3]^[4] (-ae, f.) seu Faentia^[5] (-ae, f.) (alia nomina^[3]: Faencia, Faensis, Fagensis, Faveneia, Favensis civitas, Faventinatis civitas, Faventinum oppidum, Fencia) (Italiane: Faenza) est oppidum Italiae et municipium, circiter 58 620 incolarum, in Regione Aemilia-Romania ac in Provincia Ravennati situm. Incolae Faventini^[3] vel Faentini^[3] appellantur.

Turris horologi

Haec urbs est praeclara propter opera e figulina, ita ut figulina Francice (faïance) et Anglice (faience) dicatur.

InsigniaRecensere

GeographiaRecensere

Romandiola (terra),

Praeclari civesRecensere

Faventiae olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi illustres viri atque feminae:

NatiRecensere

Petrus Damianus, sanctus et doctor Ecclesiae
Evangelista Torricellius, mathematicus et physicus
Petrus Nenni, vir publicus
Benignus Zaccagnini, politicus

Ecclesia Catholica RomanaRecensere

Faventia, cum Mutiliana, sedes episcopalis est; nomen sedis episcopalis Dioecesis Faventina Mutilensis est.

Fractiones, vici et loci in municipioRecensere

FractionesRecensere

Albereto, Borgo Tuliero, Cassanigo, Castel Raniero, Celle, Còsina, Granarolo, Errano, Fossolo, Merlaschio, Mezzeno, Pieve Cesato, Pieve Corleto, Pieve Ponte, Prada, Reda, Sarna, Sant'Andrea, Santa Lucia, Tebano.

Municipia finitimaRecensere

NotaeRecensere

↑ Alberto Nocentini, Toponimi italiani: origine ed evoluzione in "Toponomastica"
↑ Campanini-Carboni : Vocabolario latino-italiano italiano-latino (1961)
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
↑ F. Ferrari, Lexicon geographicum, 1667
↑ Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero, Breve trattato dell' antica e moderna geografia: con tutte le novità occorse circa la mutazione de' dominj stabiliti nelle Paci di Utrecht, Bada, Passarowitz, ec. : opera utile tanto a' principianti, quanto a tutti i dilettanti della studio geografico. Antonio Chiusole. Appresso Giambattista Recurti, 1722 (Google eBook)