Fada
Fada[3] est diva vel nympha, incorporeum ens mythicum vel legendarium in traditione populari Europaea inveniendum, a plerisque metaphysicum ac ens supra vel praeter naturam(en) habitum.
Imago fadae. Pictura olearia a Sophia Gengembre Anderson anno 1869 facta. Proprius picturae titulus est "Take the Fair Face of Woman, and Gently Suspending, with Butterflies, Flowers, and Jewels Attending, Thus Your Fairy Is Made of Most Beautiful Things," ex versibus a Carolo Ede compositis.[1][2]
Saepe lamia, formam puellae putillae longis capillis habet, alasque papilionarum et virgam magicam cacumine lumine gemmae et auriculas acutas. Medio aevo, vox fata vulgata est sensu nympha quia facta est vox eiusdem paucis mutationibus in linguis Romanicis et in aliis linguis Europaeis. Verbum Francogallicum fée primum anno fere 1140 in Pélerinage de Charlemagne, cantilena epica, verbum Anglicum fairy (hoc sensu) anno 1393 legi potest.
Divae notissimaeRecensere
- Tinkerbell in fabula de Petro Pan
- Fada caerulea in fabula de Pinoculo
- Margot-Le-Fee(fr)
- Maleficent in pellicula eiusdem nominis
- Melissa in Orlando furioso carmine epico
- Oberon, rex fadorum, praeter in ludo scaenico A Midsummer Night's Dream
Nexus interni
NotaeRecensere
- ↑ Zaczek, Iain (2005). Angels & fairies. Internet Archive. Londinii: Flame Tree. pp. 52. ISBN 978-1-84451-264-5.
- ↑ Royal Society of British Artists (1869). "Annual exhibition. No. 46". pp. 17.
- ↑ "Fadus et fada" in Carolus Du Cange et al., Glossarium mediae et infimae Latinitatis (Novioriti: Favre, 1883-1887); versio interretialis.