Facultas laborandi[1], Germanice Arbeitskraft, Francogallice force de travail, Anglice labour power, est notio in doctrina Caroli Marx maioris momenti in critica sua oeconomiae capitalisticae. Marxius sibi vindicat se invenisse operarios non simpliciter pro laboribus suis mercem accipere sed suam laborandi facultatem instar mercis venum dare.

In oeconomia capitalistica facultas laborandi est merx quam in mercatura operarii venum dant et capitalistae seu conductores emunt. Operarius vel proletariati pro merce sua quae est facultas laborandi mercedem accipit quae e parte capitalistae est capitale variabile.

Capitalista facultatem laborandi operarii usurpat ut fabricet bona vel servitia. Secundum Placitam Marxianam valoris theoriam valor facultatis laborandi est minor valore bonorum perfectorum quia merces operario necessariae breviore temporis spatio fabricantur quam quae operarius in fabrica ex pacto cum conductore concluso fabricare debet.

Nota recensere

  1. Theodorus Meyer: Ius naturae speciale, pars 2. Friburgi Brisgoviae: Herder; Vindobonae Argentorati, Monachii, S. Ludovi Americae. 1900. P. 152.

Nexus interni