Ennominae
Ennominae sunt maxima familiae Geometridarum papilionum subfamilia, 9700 specierum descriptarum in 1100 generibus habens. Plerique sunt minores, quamquam sunt qui satis magni fiant, ut Biston betularia. Haec subfamilia per totam orbem est diffusa. Quibusdam speciebus, quia folia plantarum voraciter comedere solent, homines infesti fiunt. Ennominas descripsit primus Philogenius Augustus Iosephus Duponchel anno 1845.
Classis : Insecta
Ordo : Lepidoptera
Infraordo : Heteroneura
Ditrysia
Superfamilia : Geometroidea
Familia : Geometridae
Subfamilia : Ennominae
- Angeronini
- Apeirini
- Apochimini
- Azelinini
- Baptini
- Bistonini (contenditur)
- Boarmiini
- Bupalini (contenditur)
- Caberini
- Campaeini (contenditur)
- Cheimopteini
- Colotoini
- Cystidiini
- Desertobiini
- †Eogeometer (Fischer, Michalski & Hausmann, 2019)[1]
- Ennomini
- Erannini (contenditur)
- Gnophini (Duponchel, 1845) (contenditur)
- Gonodontini (Odontoperinos comprehendentes)
- Lithinini (contenditur)
- Macariini
- Melanolophiini (contenditur)
- Nacophorini (contenditur)
- Ourapterygini
- Phaseliini (contenditur)
- Sphacelodini
- Theriini (contenditur)
- Wilemanini
- vide etiam commentationem
De nonnullarum tribuum statu contenditur. Boarmiini, exempli gratia, quandoque dilatantur ut Bistoninos, Bupalinos, Eranninos, Gnophinos, Melanolophinos, Phaseliinos, et Theriinos comprehendant. Nacophorini et Campaeini fortasse Lithininis miscendi, aut hi omnes tribui Ennominorum. Tribus Cassyminorum quandoque separatur, qui hic habentur in Abraxinis. Alsophilinae, quae subfamilia parva haberi solent, fortasse sunt gens novata ex Boarmiinis.[2]
Adulti recensere
Apomorphia, qua monophylia Ennominarum confirmatur, est ala posterior vena M2 carens,[3] cum quidam auctores eas monophyleticas negent, censeantque venam plus semel amissam.[4] Antennae maris bipectinatae, feminae simplices esse solent. Colore alarum species diversae sunt, sed maxima pars solet fusca aut fulva esse. Forma alae anterioris recta aut leviter curva, posterioris plene curva plerumque est.[5] Multis Ennominis maribus est pecten setarum in tertio segmento abdominali, fortasse ut odorem in tibiis posterioribus factum diffundat.
Larvae recensere
Erucae ennominae virgas aut folia imitantur et in ambulando scandendoque assidue serico utuntur.[6]
Oecologia recensere
Ennominae in omnibus terrestribus regionibus habitant nisi polaribus terris et montibus summis. Erucae folia arborum edere solent.[7]
Genera selecta recensere
Tribus Baptini
Tribus Boarmiini
- †Eogeometer (Fischer, Michalski & Hausmann, 2019)[1]
Tribus Bupalini
Tribus Caberini
Tribus Campaeini
Tribus Colotoini
Tribus Erannini
Tribus Gnophini
Tribus Gonodontini
- Aethiopodes (interdum in Odontopera)
- Odontopera
Genera incertae sedis recensere
Plurima genera nondum tribubus attribuuntur,[8] inter quae:
- Adalbertia
- Anavitrinelia
- Bichroma
- Chelotephrina
- Chemerina
- Chesiadodes
- Ciropteryx
- Compsoptera
- Cyclomia
- Declana - Nacophorini?
- Enconista
- Entomopteryx
- Eubarnesia
- Geolyces
- Guara
- Hispophora
- Hoplosauris - Ennomini?
- Hulstina
- Hyalinetta
- Hyalostenele
- Hylemeridia
- Hypochrosis
- Leptepistomion
- Lhommeia
- Liodesina
- Lobocraspeda
- Melanochroia
- Mericisca
- Metanema
- Metarranthis
- Miantochora
- Nepterotaea
- Neritodes - Macariini?
- Onychora
- Ortaliella
- Orthocabera - Abraxini (Cassymini si distinguendi)?
- Orthofidonia - Boarmiini?
- Paraglaucina
- Parapheromia
- Prionomelia
- Probole
- Pseudocoremia - Boarmiini?
- Pterotaea
- Pyrinia
- Rhoptria
- Slossonia
- Sperrya
- Syncirsodes
- Synglochis
- Toulgoetia
- Tracheops
- Tritocleis (exstincta)
- Xenoecista
- Xylopteryx
- Zamarada - Abraxini (Cassymini si distinguendi)?
Fossilia recensere
Anno 2019, prima eruca geometrida in succino Baltico a naturalistis Germanis inventa est. Descripta nomine Eogeometer vadens, magnitudinem 5 mm habebat, et opinio est aetatem esse 44 milies milia annorum, ex epocha Eocaena. Habetur indicium vetustissimum Ennominarum et proprie Boarminorum.[1] Adulti fossiles descripti in Ennominis sunt Miogeometrida chunjenshihi, inventus in Re Publica Dominiciana, qui vixit ante 15-20 milies milia annorum in epocha Miocaena anteriore aut media, et fortasse Problongos baudiliensis, ex Miocaeno posteriore Francogalliae, cum incertum sit an hic sit verus geometrida.[9]
Notae recensere
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Fischer, Thilo C.; Michalski, Artur; Hausmann, Axel (2019). "Geometrid caterpillar in Eocene Baltic amber (Lepidoptera, Geometridae)". Scientific Reports 9 (1): Article number 17201.
- ↑ Holloway 1994; Young 2008.
- ↑ Eugene A. Beljaev: A morphological approach to the Ennominae phylogeny (Lepidoptera, Geometridae). Spixiana 29/3: 215-216, München 2006.
- ↑ Catherine Young: Molecular relationships of the Australian Ennominae (Lepidoptera: Geometridae) and implications for the phylogeny of the Geometridae from molecular and morphological data. Zootaxa, 1264: 1-147, Auckland, Nova Zelandia 2006
- ↑ Pitkin, Linda M. 2002. "Neotropical ennomine moths: a review of the genera (Lepidoptera: Geometridae)". Zoological Journal of the Linnean Society 135 (2-3)
- ↑ Wagner, David L. 2001. Geometroid Caterpillars of Northeastern and Appalachian Forests. University of Minnesota. p.25.
- ↑ Holloway, Jeremy Daniel. 1994. The Moths of Borneo. Part 11: Ennominae. "Introduction". [1]
- ↑ Vide relata in Savela 2008.
- ↑ Zhang Weiting et al. 2020. "A new macrolepidopteran moth (Insecta, Lepidoptera, Geometridae) in Miocene Dominican amber". ZooKeys 965.
Bibliographia recensere
- Holloway, J. D. (1994), The Moths of Borneo: Family Geometridae, Subfamily Ennominae, London
- Savela, Markku. Ennominae. . Lepidoptera and Some Other Life Forms
- Young, Catherine J. (2008), Characterisation of the Australian Nacophorini using adult morphology, and phylogeny of the Geometridae based on morphological characters, Zootaxa, pp. 1–141.
Nexus externi recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ennominas spectant. |
|
Situs scientifici: • ITIS • NCBI • Fossilworks |