Ecclesia orthodoxa Syrorum

ecclesia autocephala Christiana

Ecclesia orthodoxa Antiochena Syrorum (Lingua Syriaca ܥܕܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ܬܪܝܨܬ ܫܘܒܚܐ Ito Suryoyto Triṣath Shubħo) est ecclesia autocephala ad Ecclesias orthodoxas orientales pertinens, quae patriarchatu Antiocheno orta est. Fideles saepe, imprimis lingua Arabica, Iacobitae (يعاقبة Yaʿāqiba vel يعقوبيون Yaʿqūbiyyūn) appellati sunt, quae nomen a Iacobo Baradaeo, auctore ecclesiae autonomae, repetit. Fideles ipsi autem hanc appellationem abnuunt. Caput ecclesiae est a mense Martio 2014 Ignatius Ephraem II Karim, qui antea metropolita et vicarius patriarchalis Civitatum Foederatarum Americae occidentalium fuerat.[1] Sunt fere 2 000 000 fidelium, quorum dodrans in India habitat.[2]

Sigillum Ecclesiae orthodoxae Antiochenae Syrorum

Discriptio administrativa ecclesiae orthodoxae Antiochenae Syrorum

recensere

Asia occidentalis

recensere
 
Dioeceses ecclesiae Syro-orthodoxae medio aevo

Mundus reliquus

recensere
  • Europa
    • Archidioecesis Scandinavia
    • Vicariatus Patriarchalis Suecia
    • Vicariatus Patriarchalis Germania, monasterium Warburgense, superior Philoxenus Matthias Nayis
    • Archidioecesis Nederlandia, Losser-Glane
    • Vicariatus Patriarchalis Helvetia et Austria, monasterium St. Avgin in Arth, Helvetia
    • Vicariatus Patriarchalis Belgica et Francia
  • America
    • Vicariatus Patriarchalis Canada
    • Vicariatus Patriarchalis orientalis Civitatum Foederatarum Americae partis
    • Vicariatus Patriarchalis occidentalis Civitatum Foederatarum Americae partis
    • Vicariatus Patriarchalis Argentiniae
    • Vicariatus Patriarchalis Brasiliae
  • Oceania
    • Vicariatus Patriarchalis Australia et Nova Zelandia

Ecclesia Malankara Syriaca orthodoxa

recensere
 
Aedes Ecclesiae Malankarae Syriacae orthodoxae in Kandanad, Malabaria

India: 3 milliones fidels Syro-Orthodoxi (Christiani Sancti Thomae): Ecclesia Malankara Syriaca Orthodoxa

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Jean Maurice Fiey: Pour un Oriens Christianus Novus. Répertoire des diocèses syriaques orientaux et occidentaux (Beiruter Texte u. Studien 49). Beryti (Beirut): Komm. Steiner (Stuttgardiae) 1993; Suppl. apud H. Kaufhold: Rez. Fiey. In: Oriens Christianus 79 (1995), p.247-263.
  • Wolfgang Hage: Die syrisch-jakobitische Kirche in frühislamischer Zeit. Aquis Mattiacis 1966.
  • Mor Ignatius Zakka Iwas I.: Die Syrisch-Orthodoxe Kirche durch die Jahrhunderte, Bar Hebraeus Verlag 1995.
  • Karl Pinggéra: Die Kirchen der syrisch-orthodoxen Tradition, in: Christian Lange / Karl Pinggéra (edd.): Die altorientalischen Kirchen. Glaube und Geschichte. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadiae 2010, p.77–88. ISBN 978-3-534-22052-6
  • Klaus Wetzel: Kirchengeschichte Asiens. R. Brockhaus, Wuppertal 1995.
  1. Neuer Patriarch von Antiochien gewählt (Novus patriarcha electus (die 31 Martii 2014 apud katholisch.de
  2. Vide [1] (die 14 Septembris 2012)

Nexus externi

recensere