Culmus in botanica est caulis omnium generum plantarum; hodie autem hoc vocabulum caules super humo vel aerios graminum et ulvarum praecipue attingit.[1] De usu vocabuli culmus ad plantas frumentarias describendas docemur a Cicerone,[2] Vergilio,[3] et aliis.

Nexus interni

  1. MacGillavray 1840:36.
  2. Cicero, De senectute 51.
  3. Vergilius, pluriens velut: Georgica 1.111 ('ne gravidis procumbat culmus aristis'); isdem in libris 3.515 ('Cereali mergite culmi').

Bibliographia

recensere
  • MacGillavray, William. 1840. A Manual of Botany.