Carolus Peguy

Carolus Peguy (natus Aureliani die 7 Ianuarii 1873; mortuus Villaregiae in Sequana et Matrona die 5 Septembrs 1914) fuit scriptor et poeta Francicus, qui de philosophia, plerumque de Cartesio et Bergsone, rebusque publicis acri mente et interdum vehementer socialista scripsit, tamen propter carmina religionem (praecipue Ioannam de Arc) laudantia praeclarus est. Particeps artifex Renovationis Catholicae Alfredum Dreyfus defensit.

Carolus Peguy

Res apud Vicidata repertae:

Carolus Peguy: imago

Carolus Peguy: subscriptio

Nativitas: 7 Ianuarii 1873; Aurelianum
Obitus: 5 Septembris 1914; Le Plessis-l'Évêque
Patria: Francia
Nomen nativum: Charles-Pierre Péguy

Familia

Coniunx: Charlotte Péguy
Proles: Pierre Péguy, Marcel Péguy, Germaine Péguy

Memoria

Sepultura: Grande Tombe de Villeroy (Chauconin-Neufmontiers)

De vita

Alma mater eius Schola Normalis Superior Lutetiae fuit.

Miles in proelio apud Matronam interfectus est, Bello Orbis Terrarum I incipiente.

Bibliographia

• Curtius, Ernst Robert. 1918. Charles Péguy. In Die literarischen Wegbereiter des neuen Frankreich. Potestampii.
• Guillemin, Henri. 1981. Charles Péguy. Lutetiae.

Nexus externi

• Alexander Dobler, "PÉGUY, Charles Pierre" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon  vol. 7 (Herzberg, 1994. ISBN 3-88309-048-4) , columnae 133–136 (Theodisce)

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!