Carolinae
Carolinae sunt Carolina Septentrionalis et Carolina Meridiana, civitates Civitatum Foederatarum, una comprehensae. Numero civium commixto (9 535 483 in Carolina Septentrionali et 4 625 364 in Carolina Meridiana), Carolinis anno 2010 fuerunt numerus civium 14 160 847. Carolinae, si essent singula Civitatum Foederatarum civitas, quinta post Californiam, Texiam, Novum Eboracum, et Floridam essent. Carolinae rite fuerunt Provincia Carolina per primam Civitatum Foederatarum aetatem colonicam, ab anno 1663 ad annum 1710, antequam terra habebatur pars Coloniae et Dominionis Virginiae, ab anno 1609 ad annum 1663. Provincia, ex Rege Carolo I appellata, in Carolinam Septentrionalem et Carolinam Meridianam anno 1729 divisa est, sed de vero divisionis tempore homines inter se disceptant.[1]
Locus: 34°48′17″N 79°40′31″W
Gestio
Geographia
Tabula aut despectus
Diploma anni 1663 territorium definivit Anglicam coloniam proprietariam, cuius iura octo nobilibus Anglicis adsignavit, Dominis Proprietoribus Carolinae appellatis, Provinciam Carolinam constituentibus:
- Georgius Monck, primus dux Albemarle (1608–1670)
- Eduardus Hyde, primus comes Clarendon (1609–1674)
- Ioannes Berkeley, primus baro Berkeley Strattonensis (1607–1678)
- Gulielmus Craven, primus comes Craven (1608–1697)
- Georgius Carteret Eques (c.1610–1680)
- Gulielmus Berkeley (1606–1677)
- Ioannes Colleton, primus baronetus Colleton, Eques (1608–1666)
- Antonius Ashley Cooper, primus comes Shaftesbury (1621–1683)
Nexus interni
Adnotationes
recensereBibliographia
recensere- Gunther, Ioannes. 1947. Inside USA. Harper & Brothers.
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |