Borisus et Hlibus
Borisus et Hlibus,[1] post baptisma Romanus et David dicti (lingua Russica antiqua Борисъ и Глѣбъ, Романъ и Давꙑдъ; anno 1015 interfecti) fuerunt duces (knazja) Russiae Kioviensis, filii magni principis Kioviensis Vladimiri I Magni. In bello intestino quod anno 1015 post patris sui mortem exarserat, in chronicis Russicis fratres traduntur necati esse iussu Sventopolcus, fratris maioris natu, cui postea cognomen "exsecrabilis" (Окаянный) datum est. Boris et Gleb, primi sancti Russici facti, martyres et "latores passionis" (страстотерпцы), patroni terrae Russicae et "caelestes adiutores" principum Russicorum appellati sunt.
Historia Boris et Gleb in duobus ex primis monumentis litterarum Russicarum tractatur: "Narratio" (Сказание) Iacobi Černorizets et Lectio (Чтение) Nestoris chronographi. In honorem fratrum multitudo ecclesiarum et monasteriorum aedificata est.
NotaeRecensere
Nexus externiRecensere
Lexici biographici: • Большая российская энциклопедия |
- De Boris et Gleb in Enyclopaedia Orthodoxa (Russice)
- Martyr and Passion-Bearer Boris, in Holy Baptism Romanus, Orthodox Church in America (Anglice)