Borisus et Hlibus

Borisus et Hlibus,^[1] post baptisma Romanus et David dicti (lingua Russica antiqua Борисъ и Глѣбъ, Романъ и Давꙑдъ; anno 1015 interfecti) fuerunt duces (knazja) Russiae Kioviensis, filii magni principis Kioviensis Vladimiri I Magni. In bello intestino quod anno 1015 post patris sui mortem exarserat, in chronicis Russicis fratres traduntur necati esse iussu Sventopolcus, fratris maioris natu, cui postea cognomen "exsecrabilis" (Окаянный) datum est. Boris et Gleb, primi sancti Russici facti, martyres et "latores passionis" (страстотерпцы), patroni terrae Russicae et "caelestes adiutores" principum Russicorum appellati sunt.

Icon monasterii Sabbae Višerskij, saeculo XIII vel XIV facta

Historia Boris et Gleb in duobus ex primis monumentis litterarum Russicarum tractatur: "Narratio" (Сказание) Iacobi Černorizets et Lectio (Чтение) Nestoris chronographi. In honorem fratrum multitudo ecclesiarum et monasteriorum aedificata est.

NotaeRecensere

↑ Ignatii Kulczynski Specimen ecclesiae Ruthenicae, 1733, p. 32; Kalendaria ecclesiae universae Iosephi Assemani, tomus IV, Romae, 1755, p. 65; Acta sanctorum Septembris, tomus II, Venetiis 1746, p. 633 etc.

Nexus externiRecensere

Lexici biographici: • Большая российская энциклопедия

De Boris et Gleb in Enyclopaedia Orthodoxa (Russice)
Martyr and Passion-Bearer Boris, in Holy Baptism Romanus, Orthodox Church in America (Anglice)

[1] Ignatii Kulczynski Specimen ecclesiae Ruthenicae, 1733, p. 32; Kalendaria ecclesiae universae Iosephi Assemani, tomus IV, Romae, 1755, p. 65; Acta sanctorum Septembris, tomus II, Venetiis 1746, p. 633 etc.

[1]