Bellum stativum
Bellum stativum[1] est modus belli gerendi, quo milites acies stativas in campo belli tenent, se in fossis defendentes. Hic modus belli saeculo XIX ortus est, cum amorum igniferorum vis magnopere aucta est, sed non mobilitas militum. Fossis bellicis late usi sunt milites in bello civili Americano (1861-1865), in bello Russo-Iaponico (1904-1905) et in primo bello mundano (1914-1918).

Notae Recensere
- ↑ Tuomo Pekkanen & Reijo Pitkäranta, Lexicon hodiernae Latinitatis Finno-Latino-Finnicum. Societas Litterarum Finnicarum, Helsinki, 2006 [s.v. asemasota]
| ||||
Haec stipula ad rem militarem spectat. Amplifica, si potes! |