Bellovarium[1] seu Belovarinum[2] (Croatice Bjelovar) est urbs Croatiae septentrionalis, caput comitatus Bellovariensis-Bilogorensis. Incolunt urbem 41 869, censu anno 2011 habito. Una est ex novissimis Croatiae urbibus, anno 1756 decreto Mariae Theresae imperatricis condita.

Wikidata Bellovarium
Res apud Vicidata repertae:
Bellovarium: insigne
Bellovarium: insigne
Civitas: Croatia
Locus: 45°53′56″N 16°50′32″E
Numerus incolarum: 36 316
Zona horaria: UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Bjelovar

Gestio

Procuratio superior: Lentulana-Bilogorensis

Geographia

Superficies: 187.9 chiliometrum quadratum, 23.9 chiliometrum quadratum
Regiones urbanae: Lentulana-Bilogorensis

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Emotha, Navalia (Croatia), Pakrac, Tapolca, Visoko
Ecclesia Sanctae Teresiae Abulensis dicata, Bellovarii sita

Historia recensere

Anno 1823 Ludovicus Nagy scriptor Hungaricus haec de Bellovario scripsit:

Locus stabalis duorum Confiniariorum pedestrium S. Georgii, seu Szentvariensis, et Crisiensis Regiminum. Splendescit Basilica ad S. Theresiam Parochiali, et alia graeci non Uniti Ritus Ecclesia. Excipit Domicilio Praefecturam militarem, Campestrem Bellicum Comissariatum, et Postae Cambiaturae militaris Officium, Instituto Litterario minori.[3]

Hubertus Diviss Piarum scholarum Superior, parochus Loci Bellovarii primus et director scholarum normalium per generalatum Varasdinensem actualis.

Ecclesia Catholica Romana recensere

Bellovarium, cum Crisio, sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae est, nomine Dioecesis Bellovariensis-Crisiensis. Historia parochialis[4] Domus Bellovariensis ab anno 1761.

Eminentes personae recensere

Nexus interni

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Bellovarium spectant.

Notae recensere

  1. A gazetteer of the world, or Dictionary of geographical knowledge, compiled from the most recent authorities, and forming a complete body of modern geography, physical, political, statistical, historical, and ethnographical. (edited by a member of the Royal Geographical Society), Vol. VII., Edinburgh : A. Fullarton & Co., 1856, p. 434, p. 752
  2. Vinko Sabljar, ed., Miestopisni riečnik kraljevinah Dalmacije Hèrvatske i Slavonije, Nakladom i bèrzotiskom A. Jakića, Zagreb, 1866, p. 17
  3. Ludovico Nagy (Nagy Lajos), Notitiae politico-geographico-statisticae inclyti Regni Hungariae, partiumque eidem adnexarum, Tomus secundus: Notiae politico-geographico-statisticae partium Regno Hungariae adnexarum, seu Slavoniae et Croatiae, Litoralis item Hungarico-Maritimi commercialis, et confiniorum militarium Hungaricorum, Budae : Procusae Typis Annae Landerer, 1829, p. 147
  4. Historia seu diarium totins? curiae Bellovar.
 

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!