Basileus

Basileus (Graece βασιλεύς (-βασιλέως, m.), Neograece βασιλιάς 'rex') fuit appellatio imperatorum imperii Byzantini ac nonnullorum regum Mycenaeorum Graecorumque. Basílissa (lingua Graeca antiqua βασίλισσα), appellatio feminina, et ad uxores regum et ad reginas designandas adhibita est.

Haec commentatio nondum stipula est. Oportet intra tres menses paginam corrigere. Etiam minimis paginis Vicipaedianis habendus est: Titulus in primo exordio typis crassioribus repetitus Comprehensio (200 vel plurium litterarum) quae rem apte describat Nexus extra-Vicipaedianus (sive et fons bibliographicus) qui et titulum et rem ipsam satis corroboret Nexus interni caerulei ex hac pagina et in hanc paginam ducentes; categoriae caeruleae (quibus absentibus formula {{Dubcat}} ponatur); pagina annexa apud Wikidata (aut formula {{Nexus interviciales absunt}}) Cetera hac encyclopaedia digna, velut descriptio (explicationes, historica, exempla); imago necnon titulus suffixus; ceteri nexus externi siqui utiles sint; bibliographia. → Interpretationes vernaculae

Vocabuli origo

Quamquam etymologia vocabuli incerta est plurimi linguisti id minime originis Graecae sed revera Aetate Aenea ex linguis mediorientalibus acceptum esse putant. Nomen basileus (qa-si-re-u) iam in tabulis Scriptura Linearis B inscriptis ex saeculo tertio decimo a.C.n., quae in tabulario palatino inventae sunt, reperimus. Initio qasireu fuit appellatio magistratuum superiorum provincias Mycenaeas administrantes. Hoc vocabulum postea significationem regis accepit, id quod iam in versibus Homeri videre possumus, quamvis ibi non regem designet sed nobilem ducem.

Imperium Byzantinum

Ex anno 629, basileus fuit publica imperatorum Byzantinorum appellatio, quae antea autokrator 'imperator' vocata erat.