Augur (-is, m) in religione Romana fuit vir qui sacras aves auctoritate publica alebat, custodiebat, observabat, atque ex iis futura divinabat. Multus fuit augurum et usus et honos apud Romanos antiquos. Tanta sacerdotio augurum erat auctoritas, ut nihil bello domique Romani gererent, nisi prius per augures deorum voluntatem explorassent. Augures initio tres fuerunt, a Romulo creati, ad quinque autem a Numa creati; posterioribus quidem temporibus, collegium augurum saepe ampliatum est.

Augur cum ave.

Plura legere si cupis

recensere
  • Dominique Briquel, "Art augural et Etrusca disciplina. Le debat sur l'origine de l'augurat romain" in La divination dans le monde étrusco-italique, 3. Actes de la table ronde, Paris, Ecole normale supérieure, 22 mars 1986ː 68-100.
  • Linderski, i. 1986. "The Augural Law," ANRW 2 (16): 3. Textus.

Nexus interni