Alcimus Epirota
Alcimus Epirota (Graece Ἄλκιμος), qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit fuit inter annos 307 et 304 a.C.n. regis Demetrii Poliorcetae miles seu sectator. Anno fere 307/306 a.C.n. ab Atheniensibus laudatus est (fortasse quia Atheniensibus iuxta Cyprum pugnantibus adiuvit). Anno 305/304 a.C.n. in obsidione Rhodi ille cum Mantia manipulum militum ad forum Rhodiensium invadendum noctu conduxit; quibus mox expulsis Alcimus et Mantias in pugna ambo interfecti sunt.
Fontes
recensere- Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 20.98.1-9
- Plutarchus, "Vita Demetrii" 21.4
- IG vol. 2 (2a ed.) no. 773
Bibliographia
recensere- "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 8, p. 366
- C. Habicht, "Athenisches Ehrendekret vom Jahre des Koroibos (306/5) für einen königlichen Offizier" in American Journal of Ancient History vol. 2 (1977) pp. 37-39
- J. Kirchner, "Alkimos (11)" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)
- M. Launey, Recherches sur les armées hellénistiques (2 voll. Lutetiae, 1949-1950) pp. 408, 1204
De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.