Victorius Venetorum
Vide etiam paginam discretivam: Victorius Venetorum (discretiva)
Vide etiam paginam discretivam: Serravallis
Locus: 45°59′0″N 12°18′0″E
Numerus incolarum: 28 389
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Bellunum, Capella Campestris, Collis (Venetia), Conelianum, Alpacum, Frigonia, Ravinae Lacus, Fanum Sancti Petri Filiceti, Limana, Tarcium
Coniunctiones urbium
Victorius Venetorum[1] (olim: Ceneta[2][3] et Serravallis) (Italiane: Vittorio Veneto; Venetice: Vitòrio) est Urbs Italiae et municipium, circiter 28 410 incolarum, in Regione Venetia et in Provincia Tarvisana situm. Urbis incolae Victorienses[1] appellantur.
InsigniaRecensere
SententiaRecensere
Sententia urbis est: "VICTORIA NOBIS VITA".
GeographiaRecensere
- Marchia Tarvisana (terra),
HistoriaRecensere
Clari civesRecensere
NatiRecensere
Hic vixeruntRecensere
- Albinus Luciani, episcopus, deinde: Papa Ioannes Paulus I
Ecclesia Catholica RomanaRecensere
Condita c. septimo saec., nomine Cenetae, Victorius Venetorum sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae est nomen sedis episcopalis Dioecesis Victoriensis Venetorum ab A.D. 1939. Confinia diocesis sunt ducatus olim Langobardorum[1].
Fractiones, vici et loci in municipioRecensere
Regiones UrbanaeRecensere
Regiones Urbanae sunt:
Municipia finitimaRecensere
Belluno (BL), Cappella Maggiore, Colle Umberto, Conegliano, Farra d'Alpago (BL), Fregona, Limana (BL), Revine Lago, San Pietro di Feletto, Tarzo.
Nexus interni
- Venetiam (regio),
- Provinciam Tarvisanam,
- Marchiam Tarvisanam (terra),
- Tarvisium (urbs),
- Urbes Italiae.
Nexus externiRecensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Victorium Venetorum spectant. |
PinacothecaRecensere
NotaeRecensere
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Cf. "Dioecesis Victoriensis Venetorum" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Manuale bibliografico del viaggiatore in Italia Di Peter Lichtenthal
- ↑ Nel corso dell'Ottocento, il governo del Regno Lombardo-Veneto aveva fregiato con il titolo di città minori della Venezia i comuni di Adria, Asolo, Badia (oggi Badia Polesine), Ceneda, Chioggia, Cividale (oggi Cividale del Friuli), Cologna (oggi Cologna Veneta), Conegliano, Este, Lendinara, Lonigo, Montagnana, Oderzo, Pordenone, Portogruaro, Sacile, Schio e Serravalle. Per quanto riguarda Ceneda e Serravalle, poco dopo l'unità d'Italia sono state unificate nel nuovo comune di Vittorio Veneto, trasferendo a quest'ultimo il titolo. - Vide: Ruggero Simonato, Roberto Sandron, Portogruaro nell'Ottocento: contesto storico e ambiente sociale, Nuova Dimensione Editrice, 1995, pp. 18/21 Portogruaro nell’Ottocento: contesto storico e ambiente sociale - Google Libri
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |