Vairanum

Italiae municipium

Vide etiam paginam discretivam: Varianum (discretiva)

Wikidata Vairanum
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 41°20′0″N 14°8′0″E
Numerus incolarum: 6 515
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Casertana

Geographia

Superficies: 43.52 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Caianellum, Marzanum, Petra Vairani, Pratilla, Presentianum, Rupiscanina, Teanum Sidicinum, Aylanum, Riardum

Tabula aut despectus

Vairanum: situs

Vairanum[1][2] (-i, n.) (alia nomina:[3] Varianum, Vairanum Patenarius) (Italiane: Vairano Patenora) est oppidum Italiae et municipium, in Regione Campania, in Provincia Casertana et in Liburia historica ac geographica terra situm.

Vairanum

InsigneRecensere

GeographiaRecensere

HistoriaRecensere

Primas vitae notizias in Vairano habemus ab aere aetate. In aetate quae probari potest, eius territorium ab Samnitibus occupabatur. Post exercitus populi Romani occupationem, in potestate fuit municipii Teani Sidicini. Deinde Langobardi id occupaverunt; postea super eius collem Normanni castrum aedificaverunt. Annis sequentibus, castrum et eius territorium in aliquot manibus ceciderunt: possessiones Angioninorum, deinde Aragonensium, deinde Cacciapuotorum fuerunt. Qorundam iudicio, Vairanum sedes fuit occursus inter regem Victorium Emmanuelem Secundum et ducem Josephum Garibaldem, etsi historia celebrat urbem Teanum locum huius occursus.

Ecclesia Catholica RomanaRecensere

Fractiones, vici et loci in municipioRecensere

FractionesRecensere

Fractiones Vairani sunt Vairani Statio (ubi est stazio Viarum Ferrearum Italarum) ac Marzanellum.

Municipia finitimaRecensere

Nexus interni

Nexus externiRecensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Vairanum spectant.
  • Situs publicus (Italiane)

PinacothecaRecensere

NotaeRecensere

  1. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  2. F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)
  3.   Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
  Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!