Tian Schan
Tian Schan[1] (Chirgisice Αла Тоо, Тенир Тоо, Sinice 天山山脉, Tiānshān shānmài[2]; nomina omnia Latine Montes caelestes vel divini significant) vel antiquitus Anniborum montes[3] est systema iugorum magnum in quinque nationibus sita (Chirgisia, Tadicistania, Uzbecia, Kazachstania, Xinjiang Sericae).
Longitudo systematis circa 2500 chm est. Punctum altissimum est Mons Victoriae[4] metra 7439 altus. Inter Chirgisiam et Sericam situs est. Mons altitidine secundus, Chan Tengri (a Tengri nominatus), 6995 metra habet et inter Chirgisiam et Kazachstaniam et Sericam situs est.
Permulta sunt montium Tian Schan iuga, quorum Alatau Cisiliensis, Transiliensis et Talassicus, Kungei Alatau et Terskei Alatau, iugum Karatau et iugum Alexandri nominandi sunt.
Issyk Kul[5] lacus in montibus Tian Schan iacet. Iaxartes et Ili flumina in montibus Tian Schan incipiunt.
A Petro Semënov-Tjan-Šanskij Tian Schan montes anno 1856 primo explorati sunt.
Notae
recensere- ↑ Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Тянь-Шань.
- ↑ Tadiciane Тиён Шон, Uigurice تەڭرىتاغ, Тәңри тағ, Kazachice Алатау, Тәңіртау, Uzbecice Tyan Shan, Mongolice Тэнгэр уул.
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus, Brunopoli 1972, vol. I, p. 106.
- ↑ Chirgisice Жеңиш чокусу, Žengiš čokusu.
- ↑ Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Иссык-Куль.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Tian Schan montes spectant. |
|
Situs geographici et historici: Locus: 42°2′15″N 80°7′31″E • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Treccani |