Theodorus Henricus Godofredus vulgo Heinrich Keil (natus Gressow iuxta Wismar die 25 Maii 1822; mortuus Friedrichroda in Thuringia die 27 Augusti 1894) fuit philologus et professor qui universitates Gottingensem et Bonnensem frequentavit.[1] Germanicus. Anno 1882, socius Academiae Scientiarum Borussicae electus est.

Wikidata Henricus Keil
Res apud Vicidata repertae:
Henricus Keil: imago
Henricus Keil: imago
Nativitas: 25 Maii 1822; Wismar
Obitus: 27 Augusti 1894; Friedrichroda
Patria: Germania
Nomen nativum: Gottfried Theodor Heinrich Keil

Opera selecta recensere

  • Observationes criticae in Propertium, Phil. Diss. Bonnae 1843.
  • Observationum criticarum in Catonis et Varronis de re rustica libros caput secundum, Hab.-Schr. Salinis Saxonicis 1848.
  • Analecta grammatica, Salinis Saxonicis 1848.
  • Observationes criticae in Catonis et Varronis de re rustica libros, Salinis Saxonicis 1849.
  • Sex. Propertii Elegiae. Edidit Henricus Keil, Lipsiae 1850 (aliae editiones Lipsiae 1857; 1867).
  • C. Plini Caecili Secundi epistularum libri novem. Epistularum ad Traianum liber. Panegyricus. Recognovit Henricus Keil, Lipsiae 1853 (ultima editio Lipsiae 1896).
  • Grammatici latini, 7 Tomi., Lipsiae 1856–80 (ND Hildesheim 1961; 1981).
  • Quaestiones grammaticae, Salinis Saxonicis 1860.
  • Plinii Secundi Epistolae, Lipsiae 1870 (cum indice a Theodoro Mommsen parato).
  • M. Porci Catonis De agri cultura liber. M. Terenti Varronis Rerum rusticarum libri tres. Ex recensione Henrici Keilii, 2 Tomi., Lipsiae 1884–1891 (ut 3. Tomi.: Richard Krumbiegel: Indices verborum, Lipsiae 1897–1902).

Notae recensere

Bibliographia recensere

  • C. Häberlin: Heinrich Keil, In: Biographisches Jahrbuch für Altertumskunde, 19. Jg., 1896 (1897), pag. 49-80

Nexus externi recensere