Spoletium
Spoletium[1][2][3] (-ii, n.) (alia nomina: Spoletum[2], Spolitum[2]) (Italiane Spoleto) est oppidum et municipium Italicum, circiter 38 630 incolarum, in Provincia Perusina Regionis Umbriae situm. Incolae Spoletini[1][2] seu Spoletani[2][4] appellantur.
Locus: 42°44′0″N 12°44′0″E
Numerus incolarum: 37 964
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Aquasparta, Campellus ad Clitumnum, Castrum Ritaldorum, Ferentillum, Castrum Iani, Martanae Tudertinorum, Mons Francus, Castrum Sanctae Anatoliae, Schiaginum, Interamna Nahars, Trebiae, Castrum Valli
Coniunctiones urbium

Historia Recensere
Spoletium urbs antiquissima est, nam, iam praehistorico aevo habitata, anno 241 a.C.n. Spoletium colonia Romana deducta est. Anno 217 a.C.n., Hannibal recto itinere per Umbriam usque ad Spoletium venit. Inde, cum perpopulato agro urbem oppugnare adortus esset, cum magna caede suorum repulsus fuit.
Langobardi Spoletium anno 570 ceperunt, Faroaldo duce, qui ab anno 570 primus Langobardus Spoletii dux regnavit.
Ecclesia Catholica Romana Recensere
Spoletium, cum Nursia, sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae est, nomine episcopali Archidioecesis Spoletana-Nursina. Sedes episcopalis Spoletana-Nursina Dioecesis Sedi Apostolicae immediate subiecta est. In praesenti archiepiscopus eius est Renatus Boccardo.[4]
Fractiones, vici et loci in municipio Recensere
Fractiones Recensere
Acqualacastagna, Acquaiura, Ancaiano, Arezzola, Azzano, Baiano, Balduini, Bazzano Inferiore, Bazzano Superiore, Beroide, Belvedere, Borgiano, Camporoppolo, Campo Salese, Caprareccia, Casal della Valle, Casal di Mezzo, Casigliano, Castagnacupa, Catinelli, Cappuccini, Cerqueto, Cese, Colle Attivo, Collerisana, Collicelli, Cortaccione, Crocemaroggia, Eggi, Fabbreria, Fogliano, Forca di Cerro, Icciano, Madonna di Baiano, Maiano, Messenano, Milano, Molinaccio, Montebibico, Monteluco, Monte Martano (sorge sull'omonimo monte ed è sede di un castello), Morgnano, Morro, Ocenelli, Palazzaccio, Patrico (in cui si trova Mustaiole), Perchia, Petrognano, Pincano, Pompagnano, Pontebari, Poreta, Protte, Roselli, Rubbiano, San Brizio, San Giacomo, San Giovanni di Baiano, San Gregorio di Ocenelli, San Martino in Trignano, San Nicolò, San Sabino, San Severo, San Silvestro, Santa Croce, Sant'Anastasio, Sant'Angelo in Mercole, Santo Chiodo, San Venanzo, Silvignano, Somma, Strettura, Sterpeto, Terraia, Terzo la Pieve, Terzo San Severo, Testaccio, Torrecola, Torricella, Uncinano, Valdarena, Valle San Martino, Vallocchia.
Municipia finitima Recensere
Fontes historici aevi Romani Recensere
- Liv. Epit. xx Livius: Spoletium colonia deducta est;
- (Pro Balbo), colonia Latina in primis firma et illustris erat; [1] Vell. Pat. i.14, colonia Romana manet secundum Ciceronem. Textum Anglice
Nexus interni
Notae Recensere
- ↑ 1.0 1.1 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ www.romanoimpero.com
- ↑ 4.0 4.1 Cf. "Archidioecesis Spoletana-Nursina" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
Nexus externi Recensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Spoletium spectant. |
Pinacotheca Recensere
-
Via in medio Spoletio
-
Collocatio finium municipii in Provincia Perusina.
-
Ecclesia cathedralis.