Quantum redactiones paginae "Carolus Villiers Stanford" differant

[[Image:Stanford Charles Villiers.jpg|thumb|right|Carolus Villiers Stanford - pictus a [[Leslie Ward|Lesleio Ward]]]]'''Carolus Villiers Stanford''' ([[Dublinum|Dublini]] 1852 natus, obiit [[Londinii]] 1924) compositor, conductor et organista Hibernicus fuit, necnon doctor artis musicae. Studuit apud [[UniversitasCantabrigiensis|Universitatem Cantabrigiensem]] in 1870, ubi organista Collegii Trinitatis fuit. Postea doctus est a Carolo [[Carolus Reinecke|Carolo Reinecke]] in [[Lipsia]], et in [[Berolinum|Berolino]] a Frederico Kiel ab 1874 ad 1876. Conductor factus est Societatis Musicae Universitatis Cantabrigiensis ab 1873, cui famam praeclaram acquisivit, primas efficiens executiones operum amici ejus Johannis [[Johannes Brahms|Johannis Brahms]]. Poaeta Alfredus [[Tennyson]] eum poposcit ut musicam incidentalem scriberet pro dramate suo 'Queen Mary' in 1876. Professor compositionis apud Collegium Regale Musicae ab 1873 ad 1924 fuit, praeclaris in discipulis suis Radulpho [[Vaughan Williams]], Arcturo [[Bliss]], Herberto [[Howells]], Johanne Ireland, Gustavo [[Holst]], Ivore Gurney et aliis. Professor Musicae apud Universitatem Cantabrigiensem institutus est in 1887. Conductor fuit 'Chori Bach' (1885 ad 1902) necnon Festivalis Ledesiensis. Dignitatem equestrem in 1891 accepit.