Quantum redactiones paginae "Sigebryht (rex Orientalium Anglorum)" differant
Content deleted Content added
m →Conditus scholae Orientalium Anglorum: regnos→regna (iterum) |
|||
Linea 37:
:Angli Orientales . . . dum se inferiores in bello hostibus conspicerent, rogaverunt Sigeberctum ad confirmandum militem secum venire in proelium. Illo nolente ac contradicente, invitum monasterio eruentes duxerunt in certamen, sperantes minus animos militum trepidare, minus praesente duce quondam strenuissimo et eximio posse fugam meditari. Sed ipse professionis suae non immemor, dum opimo esset vallatus exercitu, nonnisi virgam tantum habere in manu voluit; occisusque est una cum rege Ecgrice, et cunctus eorum insistentibus paganis caesus sive dispersus exercitus.
Penda rex [[Mercia|Merciorum]] numquam [[Christianitas|fidem Christi]] accepit, contra omnes potestates Christianas belligerens usque ad mortem suam, anno [[654]]. Fides, attamen, pro cujus institutione Sigeberhtus in regno suo tam magnopere laboravit, floruit etiam sub regno successoris suae Annae, filius Ennii. Dies
==Bibliographia==
| |||