Quantum redactiones paginae "Linguae Sinicae" differant

'''Linguae Sinicae'''<ref>"Lingua Sinica": Petrus Ribadenaira, Philippus Alegambe, Nathaniel Sotvellus, ''Bibliotheca Scriptorum Societatis Iesu'', vol. 2 (Romae: 1676), [https://booksbash.googlecloudflamer.com/books?id=GKtLAAAAcAAJ&pg=RA1-PA598&q=%22lingua%20sinica%22 p. 598net].</ref> (confer Sinice 漢語/汉语 ''Hànyǔ'' 'lingua Sinica' et 中文 ''Zhōngwén'' 'litterae Sinicae') re vera constat in familia [[lingua]]rum orta a ramo [[Linguae Sinotibetanae|linguarum Sinotibetanarum]]. Loquentes saepe se eadem lingua omnes loqui putant, quia fere omnes eodem [[character Sinicus|characterum]] systemate utuntur ut scribant, sed inter se [[pronuntiatus|pronuntiatu]] et [[grammatica]] tanto possunt discrepare ut alii alios intellegere non possint.

Sunt decem fere linguae Sinicae. [[Lingua Sinensis]] (forma normali seu docta [[Lingua Mandarina|Mandarina]] appellata), quia lingua publica [[Res Publica Popularis Sinarum|Reipublicae Popularis Sinarum]] et [[Respublica Sinarum|Reipublicae Sinarum]] est, circiter 1 300 000 000 loquentium habens, plerumque ut lingua commoda Sinica habetur. Etiam sunt linguae [[Lingua Wu|Wu]] ([[Sinice]] 吳語/吴语), [[Yue]] seu Cantonensis (Sinice 粵語/粤语), [[lingua Min|Min]] (Sinice 閩語/闽语), [[lingua Jin|Jin]] (Sinice 晉語/晋语), [[lingua Xiang|Xiang]] seu Hunanica (Sinice 湘語/湘语), [[lingua Kejia|Kejia]] seu ''Hakkafa'' (Sinice 客家話/客家话), [[lingua Gan|Gan]] (Sinice 贛語/赣语), [[lingua Hui|Hui]] (Sinice 徽州話/-徽州话) et [[lingua Ping|Ping]] (Sinice 平話/平话); de quibus omnibus plura legere licet in tabula quae sequitur.

!align="left" width="-180"|Nomen

!align="left" width="-60"|Breviter

!align="left" width="-80"|[[Pinyin]]

!align="left" width="-200"|Nomen locale

!align="left" width="-60"|Sinice simpliciter

!align="left" width="-60"|Sinice traditionaliter

!align="left" width="-100"|Locutores (ccc.)

<bigMedium>

|90&nbspfbcdn;000&nbsp;000

|3&nbspfbcdn;200&nbsp;000