Quantum redactiones paginae "Paulus Signac" differant

Content deleted Content added
m automaton: Substituens Image:Signac_-_Portrait_de_Félix_Fénéon.jpg pro Image:Signac.jpg. Ymblanter hanc rationem dedit: [[commons:COM:FR|File rename...
No edit summary
Linea 1:
[[file:Paul Signac 1923.jpg|thumb|Paulus Signac (1923)]]
''' Paulus Signac''' ([[Lutetia]]e natus die [[11 Novembris]] [[1863]]; ibidem mortuus die [[15 Augusti]] [[1935]]) fuit [[pictor]] [[Francia|Francicus]]. Erat amicus [[Vincentius van Gogh|Vincentii van Gogh]] et saepe [[anarchismus|anarchista]] de idea.
Fasciculus[[file:Paul Signac Deux stylistes Rue du Caire.jpg|Sarcinatricesthumb|Pileariae in viaVia RueCairi, duanno Caire,1885 sive 1889–18901886]]
[[file:Signac2.jpg|thumb|Ientaculum, 1886/87]]
[[file:Signac - Portrait de Félix Fénéon.jpg|thumb|[[Felix Fénéon]] in effigie, 1890]]
[[file:1898 Signac Capo di Noli anagoria.jpg|thumb|Capo di Noli, 1898]]
''' Paulus Signac''' ([[Lutetia]]e natus die [[11 Novembris]] [[1863]]; ibidem mortuus die [[15 Augusti]] [[1935]]) fuit [[pictor]] et graphicus [[Francia|Francicus]]. Erat amicus [[Vincentius van Gogh|Vincentii van Gogh]] et saepe [[anarchismus|anarchista]] de idea. Cum [[georgius Seurat|Georgio Seurat]] artifex illustrissimus generis impressionismi novi et punctillorum multorum fuit.
 
== PinacothecaVita ==
<gallery>
Fasciculus:Signac2.jpg|'' Le petit déjeuner'', ([[ientaculum]]) 1886-7
Fasciculus:Signac_-_Portrait_de_Félix_Fénéon.jpg|[[Felix Fénéon]], 1890
Fasciculus:Paul Signac Deux stylistes Rue du Caire.jpg|Sarcinatrices in via Rue du Caire, 1889–1890
Fasciculus:Les Démolisseurs (Paul Signac).jpg|Les Démolisseurs, ([[laborator]]es demoventes) 1896
</gallery>
 
Signac omnia necessaria se ipse docuit. In principio exemplo sibi elegit [[Claudius Monet|Claudium Monet]] et [[impressionismus|impressionistas]]. Quorum notionem quaesitionum promptarum mox abiecit methodum magis severam atque classicam ad instar [[Eugenius Delacroix|Eugenii Delacroix]] praeferens.
== Nexus externus ==
{{CommuniaCat|Paul Signac|Paulum Signac}}
 
Anno 1884 Georgium Seurat convenit, quocum picturam divisionis excogitavit. Eis succurrebant recentiores colorum theoriae scientificae, cum coloris puri pigmenta in punctillis permultis componerent. Impressionismi fautores econtra colores antea in quadra chromatica miscere debebant; Signac sodalesque autem mixturam oculis spectatorum ipsorum concesserunt. Ceterum claritas coloris puri haud mixti optime conservatur. Eodem anno cum collegis Scholam artificum independentium condidit, quae dicitur. Anno 1885 [[Camillus Pissaro]] se gregi aggregavit technicam punctillorum multorum sibi adapturus. Post unum annum tresviri (Signac, Seurat, Pissaro) una cum filio Camilli Pissaro in conclavi separato in Expositione independentium octava res suas ostensioni publicae praebuerunt.
{{bio-stipula}}
 
Ex anno 1888 Signac [[anarchismus|arnarchismo]] inflammatus est et consuetudinem cum [[ioannes Grave|Ioanne Grave]] contraxit. Res vulgavit apud "Les Temps nouveaux". Inde ab anno 1896 opera plura pro [[olla fortunae]] periodici citati donavit et anno 1902 delineationes gratanter in manus moderatorum periodici "Guerre-Militarisme" commendavit, ubi Grave praefationem scripserat et praeterea [[Maximilianus Luce]] et [[Theophilus Alexander Steinlen]] pictores symbolas proprias vulgaverunt. Signac etiam in foliis "Le Père Peinard" [[aemilius Pouget|Aemilii Pouget]] inveniebatur.<ref>Dictionnaire biographique, mouvement ouvrier, mouvement social, «Le Maitron»: [http://maitron-en-ligne.univ-paris1.fr/spip.php?article131171 nota biographica].</ref>
 
Quoad argumenta plagas clare atque luminose pingendas magni aestimavit. Etiam naves veliferas diligebat et portus marium. Anno 1804 [[Venetiae|Venetias]] petivit, unde plus quam ducentae adumbrationes picturae aquariae rettulit. Quas [[torpetopolis|Torpetopoli]] diligenter elaboravit; eodem anno adhuc undecim [[pictura olearia|imagines olearias]] confecit. Signac tam in praxi quam in theoria pictoria excellebat. Programma omne habent commentarii eius anni 1899 quibus titulus ''D'Eugène Delacroix au néo-impressionisme''. Signac vivo glorificatio in artibus iam affuit. Anno 1911 eques creatus est ''(chevalier de la légion d'honneur)'', anno 1926 officiarius honorarius ''(officier de la légion d'honneur)'' et anno 1933 vel praefectus ''(commandeur de la légion d'honneur)''. Inde ab anno 1915 exercitus navalis pictor officialis fuerat.
 
== Opera selecta ==
* ''Les Andelys'' ([[1886]])
* ''Femme lisant'' ([[1887]])
* ''Château de Comblat'' ([[1887]])
* ''La bouée rouge'' ([[1895]])
* ''L'orage'', (1895)
Fasciculus:* ''[[Les Démolisseurs (Paul Signac).jpg|Les Démolisseurs]]'', ([[laborator1896]]es demoventes) 1896
* ''Capo di Noli'', ([[1898]])
* ''Le phare d'Antibes'', (1909)
* ''Le château des Papes à Avignon'', (1900)
* ''Port de La Rochelle'' (1921)
 
== Expositiones ==
Anno 1964 [[Cassella]]e in expositionibus ''documenta III'' delineationes suas manu libera factas admirari potuisses.
== Biographia ==
* Erich Franz: ''Farben des Lichts''. Edition Tertium, 1996. ISBN 3-930717-38-7
* Herbert Wotte: ''Paul Signac'' (Reihe Maler und Werk). VEB Verlag der Kunst, Dresdae 1987. ISBN 3-364-00069-7
 
== Notae ==
<references/>
 
== Nexus externusexterni ==
{{CommuniaCatCommonscat|Paul Signac|Paulum Signac}}
* {{DNB-Portal|119425157}}
* ''Radio Chiflado'' de anarchismo Pauli Signac [http://taibo.podspot.de/post/paul-signacimpression-der-anarchie/]
 
 
 
{{DEFAULTSORT:Signac, Paulus}}