Quantum redactiones paginae "Abbatia Cluniacensis" differant

Content deleted Content added
Linea 25:
Post quintum abbatem, Petrum Venerabilem, cuius tempore [[Bernardus Claraevallensis]] novum [[Ordo Cisterciensis|ordinem Cisterciensem]] propagavit, saeculo 12 medio descensus coepit. Splendor evanuit, vis oeconomica decrevit. Saeculo 13 medio abbatia in dicionem regis [[Francia|Francici]] venit, ab anno [[1515]] abbates a rege nominati sunt. Bellis [[Hugenoti|Hugenotorum]] abbatia [[1562]] et [[1574]] devastata est. Saeculo 17 [[Armandus Ioannes Plessaeus Richelaeus|Richelieu]] et [[Iulius Mazarinus|Mazarin]] dignitate abbatis Cluniacensis (1635–1642 et 1642–1661) ornati reditus pecuniae sumpserunt neque munere abbatis fungebantur: Monasterium [[commenda|commendatarium]] factum est.
 
[[Res novae Francicae|Gallica revolutione]] abbatia anno [[1790]] clausa, [[1793]] litterae combustae sunt. [[1798]] vendita, ex [[1801]] in lapicidinarum usum ad vias sternendas et domus aedificandas versa est. [[1862]] id, quod restat, in praesidium publicum positum est.
 
Abbatia etiam [[Lutetia Parisiorum|Lutetiae]] domum habuit. Anno 1330 abbas Petrus II aedificia pertinentia ad antiquas thermas Cluniacenses tunc maxime destructas emit, ut domicilium pararet abbatibus, cum negotia eis in urbe agenda erant. Nostris temporibus illud palatium olim Cluniacense [[Museum nationale medii aevi]] (Francogallice "'Musée national du Moyen Âge") est, quod usque ad annum 1980 "Musée de Cluny" nominatum erat.