Quantum redactiones paginae "Franciscus de Sickingen" differant

Content deleted Content added
No edit summary
 
Linea 2:
[[File:Hutten-Sickingen-Denkmal 2015.jpg|thumb|Monumentum pro Hutten et Sickingen, ante Castellum Ebernburg]]
[[File:BelagerungStWendelSickingenL1110474 (2).jpg|thumb|Sickingen obsidens oppidum Wendel in Saravia]]
'''Franciscus''' ''vulgo'' Franz '''de Sickingen''' (natus die [[2 Martii]] [[1481]] in Castello Ebernburg apud [[Cruciniacum]], mortuus [[Landstuhl]] die [[7 Maii]] [[1523]]) fuit [[eques (medium aevum)|eques]] [[germania|Germanicus]] sat notus.
==Vita==
Iam anno 1508 in servitiis imperatoris [[maximilianus I (imperator)|Maximiliani I]] contra [[Venetiae|Venetias]] pugnabat. Pace conciliata continuo in querelis implicatus erat, ut tunc in multis erat mos. Contra urbem [[Wormatia]]m e.g. vindicabat expulsionem Balthasari Schlör seditiosi, quem secretarium privatum instituit. Die 22 Martii 1514 mercatores Wormatienses apud [[Oppenheimium]] exspoliavit et oppidum pyrobolis incassum demolire temptavit. Proscriptus contra ducem [[Lotharingia]]e pro gravione Geroldseck bellabat. Rex [[Franciscus I (rex Franciae)|Franciscus I]] istum virum illustrem cum mercennariis eius muneribus variis praefecit. A civibus [[mettis|Divoduri Mediomatricorum]] in auxilium contra magistratus vocatus feliciter succurrere potuit. Itaque homines politici urbani non solum damna sarcire sed etiam libertates confirmare coacti sunt.
 
Antequam pro ''Unione Suebica'' ducem Udalricus [[virtembergia|Wirtembergensem]] debellaret, [[Darmstadium]] aggressurus in [[Hassia]]e lantgraviumlandgravum Philippum invectus est; causa fuit fraus familiari cuidam Sickingensi illata. Victoria die 23 Septembris 1518 parta multas pecunias sibi promisit, quarum solutio autem partim solummodo fieri potuit quoniam imperator pactum non confirmavitconfirmaverat. In [[Stuttgardia]] expuganda anno 1519 [[Ioannes Reuchlin]] protegebatur, quem postea in rixis cum [[ordo Fratrum Praedicatorum|Dominicanis]] iuvit. Udalrico duce depulso exercitus Sickingensis haud procul a [[francofurtum ad Moenum|Francofurto]] castra posuit, ut principes electores adhortaretur de [[carolus V (imperator)|Caroli]] coronandi opportunitate. Attamen dignitatem gravionis accipere noluit et declaratus est ''consiliarius, zetarius, praefectus militum atque servus imperialis''.
 
==Reformationis propugnator==
Linea 13:
In Suebia consuetudinem cum [[huldericus de Hutten|Hulderico de Hutten]] contraxerat, quem ex anno 1520 semper circa se habebat. Eum valde movebat et pro [[Reformatio]]ne inflammare potuit. Mox coram publico fidem [[martinus Lutherus|Lutheranam]] novam extulit castella sua (Ebernburg, Landstuhl) asseclis reformatoriis patefacturus. Ea essent ''iustitiae deversoria'' pro amicis oppressis, quo privilegio utebantur e.g. [[Casparus Aquila]], [[Martinus Bucerus]] et [[Ioannes Oecolampadius]].
 
Pro imperatore catholico anno 1521 in Francogallos militum milia quindecim conscripsit gravionecomite [[nassovia|Nassoviensi]] duce. Qui [[sedan (Arduenna)|Sedan]] ceperunt et sine expugnatione [[Caroli Villa]]e in patriam redierunt. Sumptus omnes pro expeditione minime frugifera ipse solvere debuit. Res novas quasi in animo habuit pro Germania quoad politicam ecclesiamque, ut principatus abolirentur et equites Regni regerent. Mense Augusto 1522 [[Landavia]]e ''Foedus nobilium Rhenaniae Superioris'' condidit, cui praeerat; insuper burgenses una cum nobilibus contra principes coalescerent. Die 27 Augusti 1522 revera contra archiepiscopum [[augusta Trevirorum|Trevirensem]] Ricardum de Greiffenklau catholicissimum pugnam commisit. Arce Blieskastel (in [[Saravia]]) et oppido Wendel captis Augusta Trevirorum resistebat atque repugnabat. Quibus rebus neque reformatores summi annuebant. Franciscus de Sickingen ab imperialibus ipsis proscriptus est et principes Augustae Trevirorum, Hassiae et Palatinatus electoralis bellum in Franciscum paraverunt.
 
Ab amicis desertus, Palatinatu vere anni 1523 invaso, ante arcem Lützelstein casum adversum habuit. Inde in burgo Landstuhl a principibus obsidebatur; die 2 Maii 1523 sclopeto ictus quinque dies post se tradidit et mortuus est. Interim enim principales exercitus castellum ceperant. Sepultus est in fano catholico Landstuhl. Pentecoste 1889 pro eo et Hutten in Castello Ebernburg monumentum splendidum erectum est.