'''Carolus Perraultius''',<ref>"Carolus Perraultius" {{Google Books|aT7aaRhqcYUC|p. 15}}</ref> vulgo ''Charles Perrault'' (natus die [[12 Ianuarii]] [[1628]] [[Lutetia]]e - ibidem nocte 15/[[16 Maii]] [[1703]] mortuus) fuit [[scriptor]] [[Francia|Francicus]] praecipue [[fabulaFabella fadaepuerilis|fabularum puerilium]], carminum, orationum et biographiarum. Primus fuit qui, ad fabulas suas pueriles denominandas, locutionem "fabula magarum" sive "fabula fadarum" usurpavit (gallice "conte de fée"), quae locutio demum in ceteras linguas europeas conversa est. Ille primus narravit fabulas, a filio suo ex rusticis totius Galliae collectas, nostro tempore in toto orbe terrarum notissimas, de [[:fr:Le_Maître_chat_ou_le_Chat_botté|Catto Cothurnato]], [[Cinerella]], [[:fr:La_Belle_au_bois_dormant|Bella Puella in Silva Sopita]], [[:fr:Le_Petit_Poucet|Polliculo]], [[:fr:La_Barbe_bleue|Barba Caerulea]], [[Lacernella Rubra|Rubro Cucullo]], inter alias. Fratres Grimm et alii scriptores temporum posteriorum argumenta suarum fabularum puerilium apud Carolum Perraultium invenerunt. Fuit maximus fautor factionis Hodiernorum (sive Recentiorum) in inclyto bello litterario, ab eo ipso excitato, quod [[:fr:Querelle_des_Anciens_et_des_Modernes|Pugna Antiquorum et Hodiernorum]] dicitur. Factio Hodiernorum asseverabat homines decimi septimi saeculi opera aeque pulchra ac ingeniosa creare posse ac scriptores artificesque antiquitatis graecolatinae. Adversarius ei fuit [[Nicolaus Boileau]] sive Bolaeus poeta, maximus fautor Factionis Antiquorum. Carolus Perraultius etiam fuit socius [[Academia Francica|Academiae Francicae]], in quam anno [[1671]] cooptatus est, et primus fuit secretarius perpetuus [[Academia Inscriptionum et Litterarum Humaniorum|Academiae Inscriptionum et Litterarum Humaniorum]]. Frater ejus Claudius fuit medicus et architectus tunc praeclarus, necnon interpres [[Marcus Vitruvius Pollio|Vitruvii]] in sermone gallico.
''Cattum cothurnatum'' [[Franciscus Andrieux]] Latine vertit (''Feles emunctae naris sive feles ἐϋκνήμις id est belle ocreata''<ref>[https://books.google.ru/books?id=x2piAAAAcAAJ Oeuvres de F.G.J.S. Andrieux, vol. IV, Parisiis 1823], p. 517.</ref>).
