Noster natus est in Africa, tunc a Vandalis occupata, medio saeculo V, non humili loco, nam familia ejus, ex italica vel hispanica stirpe, nobilis erat. Discipulus fuit ''grammatici'' Feliciani et ''vir clarissimus''. Vixit Carthaginis, ubi causidicus fuit<ref>Sic in subscriptione operis quod ''Declamatio poetica de Statua viri fortis'' nuncupatur: "Blossius Emilius Dracontius Vir clarissimus et togatus Fori Proconsulis Almae Karthaginis" </ref>.
AccusatusVincula injecta sunt ei, qui quemdam Vandalo regoregi [[Gunthamundus|Gunthamundo]] invisum laudaverit, in vincula jactus est. Hic contumelias famemque occursit et elegiam quae "Satisfactio" nuncupatur scripsit, in qua supplex regis fit, sed incassum. Deinde <nowiki>libros ''LaudesDe Laudibus Dei''</nowiki> composuit, adhuc in carcere ae quaquo tamen [[Thrasamundus|Thrasamundus]] istius Gunthamundi successor eum liberavitemisit. Thrasamundo liberatori suo panegyricum composuit, et, amicis Victoriano et Victorii filio Rufiniano intercessantibus, domos suas et alia bona recuperavit.
Tempus quod in carcere egit quasi caesura tum in ejus vita, cum in opereoperibus fuit. Nam cum liber esset, opera de mythologia, ut ''Orestis Tragoediam'' vel ''Romuleam'' scripsit, sed postea nihil nisi de venia sua petenda vel de remissione peccatorum: sic compositi sunt et ''Satisfactio'' et libri ''De laudibus Dei''.<ref>G. Polara, Letteratura latina tardoantica e altomedievale, Romae 1987, p. 72</ref>
