Quantum redactiones paginae "Dualis (grammatica)" differant

Cum [[Singularis (numerus)|singularis]] ad unam solam rem nominandam adhibeatur et pluralis ad multitudinem, numerus dualis indicat sive rerum sive animalium dualitatem. <ref>Wilhelm Schmidt in sua ''Geschichte der deutschen Sprache'' (ISBN 3-7776-0501-8) imitans ''Einzahl'' pro ''Singular'' et ''Mehrzahl'' pro ''Plural'' numerum dualem vocabulo ''Paar-Zahl'' reddidit, haud inepte.</ref> In [[Lingua indoeuropaea|linguis indoeuropaeis]] hic casusnumerus, ut videtur, initio non plane aberat, sed tempore earum varii numeri grammatici primitivi magis magisque minuti sunt, dum solum singularis et pluralis adhuc in usu sunt. Iam in [[Lingua graeca antiqua|lingua graeca antiqua]] raro eo utebantur. Lingua latina dualem non iam cognoscit, eius quasi rudera{{dubsig}}<!-- umbra? --> aegre investiganda sunt. In linguis hodiernis europaeis haud aliter res se habet.