Quantum redactiones paginae "Sol invictus" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
Tags: Recensio mobilis Recensio in situ mobili
Jondel (disputatio | conlationes)
No edit summary
Linea 9:
[[Fasciculus:So Invictus-Neuenheim.JPG|thumb|Sol Invictus Mithras in caelamine, secundo saeculo p.C.n.]]
 
Quod sol luce sua omnia dilucitdilucet deo solis nulla celata remanent. Helius est omniperspiciens et itaque omnisciens quare testis nefariorum habebatur. Talia cum etiam Soli attribuerentur ex primo saeculo p.C.n. imperatoribus tutamini esse putabantur. Detecta coniuratione Pisonica in imperatorem [[Nero]]nem Soli deo gratiae actae sunt qui ea propter sacrificium acciperet. Deinde imperator [[Vespasianus]] deo anno 75 p.C.n. ingentem statuam dicavit. Regnantibus [[Traianus|Traiano]] [[Hadrianus|Hadrianoque]] in nummis depictus est. Nuncupatio Solis Invicti primo anno 158 in quadam ara attestata est. Etiam [[Mithras|Mithrae]] sectatores nomine ''Sol Invictus Mithras'' primo saeculo utebantur.
 
== Cultus in oriente et occidente ==
Linea 16:
[[Fasciculus:Elagabalus Aureus Sol Invictus.png|thumb|[[Aureus]] Elagabalis: <br />Inscriptio in fronte: ''IMP C M AVR ANTONINVS P F AVG'',<br />Inscriptio in aversa parte: ''SANCT DEO SOLI ELAGABAL'']]
 
Nepos fratris Iuliae Domnae fuit imperator [[Elagabal]] (218–222), qui illum cultum Romano imperio introduxit. Per nonnullos annos itaque commiscebatur cum numine Solis Invicti (exempli gratia ''Invictus Sol Elagabalus''). Magno lapidi quem deus ex caelis submisisse dicitur Romae magna aedes errectaerecta est, dictum ''Elagaballium''. Multi autem Romani illam novitatem Syriacam aegre tulerunt et Elagabalo necato lapis Emesam reportatus est.
 
Cum nonnulli censuerunt Solem Invictum aliter ac Sol Indiges esse numen ex orientibus imperii partibus introductum communemque originem cum Elagabalo habere. Recentiore quidem tempore pro certo habetur Solem Invictum re vera esse veterem Solem indigenem cum Elagabalis ritus a plurimis Romanis alienus atque obscurus aestimaretur. Diversae origines etiam cernantur quod cultus Elagabalis numquam cum cultu imperatoris congressus est. Iam Caracalla in inscriptione ''Sol Invictus Imperator'' nuncupatur. Elagabalis cultus in Syria tamen numquam abolitus est cum exempli gratia etiam usurpator [[Uranius Antoninus]] ea regione ortus anno 254 sacrum lapidem in nummis depingi curavit.