Quantum redactiones paginae "Nicolaus Leskov" differant
Content deleted Content added
de opera a Demetrio Sostakovic |
|||
Linea 17:
Anno [[1860]] Nicolaus Leskov in actis diurnis articulos suos publicare incepit, initio pseudonymo ''M. Stebnickij'' (М. Стебницкий), dein multis aliis utens. Ab anno [[1861]] [[Petropolis|Petropoli]] colebat. Mense Maio anni [[1862]] in actis diurnis Petropolitanis nomine ''Apis borealis'' ([[:ru:Северная пчела|«Северная пчела»]]) publicavit commentationem criticam de incendio, quod Petropoli pridie acciderat, in qua et accensores, ed administrationem reprehendit. Quia haec commentatio a fama ut accusatio rerum novarum cupidorum aestimata, eius auctor ab illis damnabatur. Paulo post, eodem anno, Leskov ut correspondens ''Apis borealis'' peregre venit, [[Imperium Austro-Hungaricum]] (terras [[Ucraina]]e occidentalis, [[Polonia]]e [[Bohemia]]equae) et [[Francia]]m visitavit.
Decennio [[decennium 187|187]], vitam Russicam temporis ellius describens, nonnullas narrationes realisticas in lucem edidit, quarum sunt ''Acidus'' («Язвительный», anno [[1863]]), ''Vita unius mulierculae'' ([[:ru:Житие одной бабы|«Житие одной бабы»]], anno [[1863]]), ''Domina [[Macbeth]] districti [[Mscenscum|Mscenscensis]]'' ([[:ru:Леди Макбет Мценского уезда (повесть)|«Леди Макбет Мценского уезда»]], anno [[1865]]) quod origo [[
Decennio [[decennium 188|188]] iudicia scriptoris mutare inceperunt. Anno [[1871]] publicata est narraticula eius nomine ''Risus et dolor'' («Смех и горе»), ubi rerum natura Russiae monarchicae satyrice depicta est. Illo tempore Leskov de hominibus ingeniosis, patriotis Russicis, qui opera sua aliis hominibus dederunt, scribere incepit (e.g., annis [[1872]] – [[1873]] creavit [[:ru:Соборяне|«Соборяне»]], [[:ru:Запечатленный ангел|«Запечатленный ангел»]], [[:ru: Очарованный странник|«Очарованный странник»]]). Ab anno [[1874]] Leskov in parte speciali, libros pro populo editos perspiciendi, commissionis doctae Ministerii educationis popularis favebat operi. Anno [[1875]] denuo peregre venit, in temptationibus suis religiosis priscis spem dempsit, postquam nonnulla summaria satyrica de sacerdotibus [[Ecclesia Orthodoxa Russica|orthodoxis]] scripsit.
|