Quantum redactiones paginae "Gaius Flaminius" differant

Anno [[221 a.C.n.|221]] [[magister equitum]] dictatoris Quinti Fabii Maximi fuit. Anno [[220 a.C.n.|220]] una cum [[Lucius Aemilius Q.f. Papus|Lucio Aemilio Q.f. Papo]] [[censor]] erat. Quo anno censores omnes libertos in quattuor [[Tribus (divisio populi Romani)|tribus]] urbanas distribui decreverunt<ref>Titus Livius, ''Periochae'' XX</ref>. Magna opera duo quoque locavit, quibus nomen suum indidit : [[Via Flaminia|viam Flaminiam]], quae Roma [[Ariminum]] usque et [[Hadriaticum mare]] ducebat, et [[Circus Flaminius|circum Flaminium]] in [[Campus Martius|Campo Martio]]<ref>[[Titus Livius]] ''per''. XX</ref>.

 

Anno [[217 a.C.n.|217]] inter [[Secundum Bellum Punicum]] iterum consul creatus est - nunc cum [[Gnaeus Servilius P.f. Geminus|Gaio Servilio P.f. Gemino]]-, non [[Roma]]e, ut mos erat, sed [[Ariminum|Arimini]]. Itaque laesae religionis accusatus est<ref>Titus Livius, ''Ab urbe condita'' XXI 63; XXII 1,5 seqq</ref>. Die [[21 Iunii]] 217 in [[Proelium apud Trasimenum Lacum|insidias]] [[Hannibal]]is cecidit : cum omni paene exercitu necatus est nec corpus eius repertum est<ref>Polybius, III 80-85; Titus Livius, XXII 4-7</ref>. ''Dies Ater'' dehinc nominabatur dies pugnae<ref>[[Ovidius]], ''Fasti'' VI 765-768</ref>. Historici antiqui in eo reprehendunt eum quod quam primum cum Hannibale proelium committere volens collegae et alterius exercitus adventum non expectavit. Nimia cupido gloriae causa huius erroris fortasse fuit. Praeterea Hannibalem Etruriam sub oculis vastantem pati non potuit, timens ne fama sua Romae inde ab obtrectatoribus imminueretur. In eius locum [[Marcus Atilius M.f. Regulus (consul 227 a.C.n.)|Marcus Atilius M.f. Regulus]] suffectus est.