Emendatio ex 17:53, 30 Decembris 2012 recensere Mathiaroselius (disputatio \| conlationes) 43 edits m →‎Scriptores testudinis ← Differentia superior		Emendatio ex 16:13, 21 Ianuarii 2013 recensere abrogare IacobusAmor (disputatio \| conlationes) 105 325 edits m ~ Differentia proxima →
Linea 1: [[Fasciculus:Maler_der_Grabkammer_des_Nacht_004.jpg\|thumb\|Testudo Aegyptia nomine Nefer]] '''Testudo''' est [[~~instrumentum musicum~~chordophonum]] ~~est chordophonale,~~ cuius [[nervus (musica)\|nervi]] a resonante [[corpus\|corpore]] aeque distantes intenti sunt. Omnes fere gentes antiquitatis testudinibus usi sunt. Aegyptii testudinem nefer appellaverunt, i. e. pulchram, Persae sitar, i. e. tribus nervis affectam, Graeci chelyn vel barbitum, Romani testudinem secundum corticem testudinis, Arabes tandem al-ud, i. e. lignum, referentes ad pecten ligneum, quo fidem moderabantur. Nomen arabicum al-ud [[saeculum 11\|saeculo XIundecimo]] in ~~Europam~~[[Europa]]m translatum in multis linguis Europaeis exstitit ad hodiernum diem: Laúd (Hispanice), Laute (Theodisce), Leuto (Italice), Loutna (Bohemice), Lute (Britannice), Luth (Francogallice). Hic articulus ad testudinem occidentalem pertinet, quae a saeculo XI ad XVIII in occidua Europa florebat. == De testudinis structura == [[Fasciculus:ReinassanceLute.jpg\|thumb\|Testudo saeculi XVI.]] ~~[[Fasciculus:ReinassanceLute.jpg\|thumb\|Testudo saeculi XVI]]~~Testudo e membris immobilibus composita est et mobilibus. Membra immobilia lignea sua sunt corpus resonans, operculum corporis resonans, trabeculae in subterna parte operculi agglutinatae, pons in externa parte operculi agglutinatus, collum, arcula vel loculus manubriorum. Quae arcula et iugum vocabatur. Membra mobilia testudinis sunt bini nervi vel chordae sonantes, nervi ob breviandas chordas sonantes circum collum ligati, sella nervorum in angulo colli ac iugi sita, manubria vel turbines ob intendendos nervos in arculam inserta. Line 21 ⟶ 22: Bini nervi propinqui eodem tono contenti sunt. Tales bini nervi ''chorus'' appellati sunt. Secundum musicam conservatam saeculi XVI et XVII sex chori nervorum diatessaron intervallis contenti sunt, excepto tertio ac quarto choro, qui ditoni intervallo contenti sunt. == De testudinis historia == [[Fasciculus:MALaute1.jpg\|thumb\|Testudo saeculi XI.]] ~~[[Fasciculus:MALaute1.jpg\|thumb\|Testudo saeculi XI]]~~Testudines saeculorum XI usque XV ad unam omnes interierunt. Imagines vero illius temporis (Codex Hispanicus nomine Cantigas de Santa Maria) fidicines pectinibus utentes ad ludendos nervos una cum ioculatoribus, fistulatoribus, psaltis, chrottis praebent. Testudines conservatae saeculi XVI sex choris nervorum intentae sunt. Hi sex chori super tabellam colli percurrentes postea nomine Francogallico ''petit jeu'' nominabantur. Pectinis loco ludentes recenter digitis utebantur. Line 31 ⟶ 32: Saeculo XVII formae novae testudinum creatae sunt. Hae novae testudines et ''petit jeu'' et ''grand jeu'' intentae secunda arcula turbinum vel iugo affectae sunt. Testudines huius novae constructionis nomine Italico [[Tiorba]]e generaliter appellabantur, sed tiorba propria, liuto attiorbato, arciliuto, tiorba anglica, testudo biiuga duodecim chororum, testudo angelica, testudo olorino collo affecta, ordine nervorum maxime inter se differunt. [[Fasciculus:Woman_playing_the_lute.jpg\|thumb\|left\|Testudo biiuga duodecim chororum.]] Prima dimidia parte saeculi XVII fidicines novos instrumentum instruendi modos experiebantur, ut consonantia atque resonantia testudinis ampliores fierent. Id ut efficerent, praesertim ordines novos tonorum nervorum pertentabant, qui ''accords nouveaux'' appellati sunt. Fidicines Francogalli [[Ennemond Gaultier]] et consobrinus suus [[Denis Gaultier]] aliis ordinibus exsuperatis a medio fere saeculo ordinem novum La-re-fa-la-re’-fa’ (''petit jeu'') pertulerunt. Is ordo extra Italiam, quae ad ordinem veterem intervallorum regressa est, paene in tota Europa adeo praevalebat, quoad testudo desiit in usu esse circa finem saeculi XVIII. [[Fasciculus:Barocktheorbe Martin Hoffmann ed.JPG\|thumb\|Testudo collo olorino affecta.]] S. L. Weiss auctore testudini Francogallae ab anno 1720 duo chori tonorum gravissimi ad ''grand jeu'' ita adiecti sunt, ut numerus receptus chororum in posterum tredecim haberetur. Eodem auctore collum olorinum testudini pro secundo iugo astructum est, quae constructio in posterum late pervulgata est. Musicae Veteris amatores testudinem ab iniuria oblivionis asseruerunt saeculo XX. == Scriptores testudinis == In numerum auctorum, qui [[lingua ~~latina~~Latina]] usi sunt, habentur:▼ * ~~Joannis~~Ioannis Judenkunig (Vindobona, 1523): Utilis & compendiaria introductio, qua ut fundamento iacto quam facillime musicum exercitium, instrumentorum & Lutine, & quod vulgo Geygen nominant, addiscitur▼ ▲In numerum auctorum, qui lingua latina usi sunt, habentur: ▲* Joannis Judenkunig (Vindobona, 1523): Utilis & compendiaria introductio, qua ut fundamento iacto quam facillime musicum exercitium, instrumentorum & Lutine, & quod vulgo Geygen nominant, addiscitur * Ottomar Luscinius (Argentina, 1536): Musurgia seu praxis musicae * Martinus Agricola (Magdeburgum, 1543): Quaestiones vulgatiores in musicam, pro magdeburgensis scholae pueris digestae ... Item de recto testudinis colle ex arte probato, de tonorum formatione, monochordo, ac lectionum accentibus * ~~Matthæus~~Matthaeus Waisselius (Francofortum ad Viadrum, 1573): Tabulatura continens insignes et selectissimas quasque cantiones, quatuor, quinque, et sex vocum, testudini aptatas, ut sunt: praeambula: phantasiae; cantiones germanicae, italica, gallicae, & latinae: passemesei: gagliarde: & choreae * ~~Joannes~~Ioannes Rudenius (Heidelbergum, 1600): Flores musicae, hoc est, suavissimae et lepidissimae cantiones, madrigalia vulgus nominat, una cum variis pavanis, paduanis, galliardis, intradiis, fantasiis & choriis, ex quam plurimis autoribus italicis, gallicis & germanicis magna industria collectae, et nunc primum ita descriptae, ut testudinis fidibus cani possint * ~~Joachim~~Ioachim van den Hove (Ultraiecti ad Rhenum, 1601): Florida, sive cantiones, e quam plurimis praestantissimorum nostri aevi musicorum libris selectae, ad testudinis usum accomodatae * Isdem (Ultraiecti ad Rhenum, 1612): Delitiae musicae, sive cantiones, e quam plurimis praestantissimorum nostri aevi musicorum libris selectae, ad testudinis usum accommodatae * ~~Joannes~~Ioannes Baptista Besardus (Colonia Agrippinensis, 1603): Thesaurus harmonicus divini Laurencini Romani, nec non præstantissimorum musicorum, qui hoc seculo ... excellunt, selectissima omnis generis cantus in testudine modulamina continens * Isdem (Augusta Vindelicorum, 1617): Isagoge in artem testudinariam. Das ist: gründtlicher Underricht über das künstliche Saitenspil der Lauten * Isdem (ibid. eodem anno): Ioan. Bapt. Besardi vesontini novus partus, sive concertationes musicae, duodena trium, ac totidem binarum testudinum Line 59 ⟶ 60: == Instrumenta propinqua == * [[Angelica (testudo)]] * [[Arciliuto]] Linea 80: * [[Tiorba]] == De testudine legenda == * Ragossnig, Konrad. ''Handbuch der Gitarre und Laute.'' [http://www.schott-musik.de/ Schott] ISBN 978-3-7957-8725-7 * ~~Konrad~~Schlegel, ~~Ragossnig:~~Andreas. ''~~Handbuch~~Die ~~der~~Laute ~~Gitarre~~in Europa – Geschichte und ~~Laute~~Geschichten zum Geniessen.'' (Theodisce / Anglice) [http://www.~~schott-musik~~lutecorner.dech/ ~~Schott~~Lute Corner] ISBN 978-3-~~7957~~9523232-~~8725~~0-75 * ~~Ekkard~~ Schulze-Kurz:, Ekkard. ''Die Laute und ihre Stimmungen in der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts.'' Dissertation, Wislingen 1990 ISBN 3-927445-04-5▼ * Andreas Schlegel: ''Die Laute in Europa – Geschichte und Geschichten zum Geniessen.'' (Theodisce / Anglice) [http://www.lutecorner.ch/ Lute Corner] ISBN 978-3-9523232-0-5 * ~~Matthew~~ Spring:, Matthew. ''The Lute in Britain. A History of the Instrument and its Music.'' Oxford University Press, Oxford 2006. ISBN 0-19-518838-1 – [http://www.oup.co.uk/pdf/0-19-816620-6.pdf capitulum vi. ''The Lute in Consort.'']▼ ▲* Ekkard Schulze-Kurz: ''Die Laute und ihre Stimmungen in der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts.'' Dissertation, Wislingen 1990 ISBN 3-927445-04-5 * ~~Robert~~ Spencer:, Robert. ''Chitarrone, Theorbo and Archlute'' in: Early Music, Vol. 4 No. 4 (Oct 1976), pp. 408-422, patefactum: [http://www.vanedwards.co.uk/spencer/html David van Edwards]▼ ▲* Matthew Spring: ''The Lute in Britain. A History of the Instrument and its Music.'' Oxford University Press, Oxford 2006. ISBN 0-19-518838-1 – [http://www.oup.co.uk/pdf/0-19-816620-6.pdf capitulum vi. ''The Lute in Consort.''] ▲* Robert Spencer: ''Chitarrone, Theorbo and Archlute'' in: Early Music, Vol. 4 No. 4 (Oct 1976), pp. 408-422, patefactum: [http://www.vanedwards.co.uk/spencer/html David van Edwards] == Nexus interretiales ==▼ Societates nationales▼ ▲== Nexus interretiales == ▲Societates ~~nationales~~civitatis * [http://www.lutesoc.co.uk/ The Lute Society] (UK) * [http://LuteSocietyofAmerica.org The Lute Society of America] Line 100 ⟶ 97: * [http://www.accordsnouveaux.ch Accords nouveaux (Theodisce - Francogallice)] [[Categoria:~~Instrumenta musica~~Chordophona]] [[be:Лютня]]

Quantum redactiones paginae "Testudo (instrumentum musicum)" differant