Quantum redactiones paginae "Spartacus" differant

Content deleted Content added
Jondel (disputatio | conlationes)
m 250px est fasciculorum "default"; ergo id delevimus. + meridiionali &c. Menda manent.
Linea 1:
[[Fasciculus:Spartacus1.jpg|thumb|250px|[[Statua]] in [[Museum|museo]] [[Lutetia]]e Parisiorum.]]
{{Latinitas|-3}}
'''Spartacus''' [[bellumBellum Servilis|belliBelli Servilis]] servilis dux fuit. [[Gladiator]] ortus in [[Thracia]] suscitavitortus seditionem in [[Italia]] meridiionalimeridiana inter annos [[73 a.C.n.|73]] et [[71 antea.C.n.]] Christumsuscitavit. Minuta rebellionis nota sunt in capitulo "bellorum civilium" a Romanoab [[HistoricusAppianus|historicoAppiano]] Romano [[Appianushistoricus|Appianohistorico]]. Alter historicus Romanus locutus est de hoc servo: [[Eutropus (historicus)|Eutropus]] autem fecit summarium breve in quarto saeculo in ''compendio historiae Romanae'' fecit.
 
== Seditio servorum ==
Appianus dubie dicit Spartacum in legione meruisse, captivum factum esse et veniisse. Potest supponi eum conscriptum in auxilia, desertorem captum et gladiatorem venditum esse.
 
Rebellat in gladiatorum ludo qui eum tenebat [[Capua (antiqua)|Capua]]e et fugit in [[Vesuvius|Montis Vesuvii]] clivos. Vicit autem legiones missas quae reprimerent seditionem attraxit non solum servos sed etiam [[agricola (munus)|agricolas]]s et pastores[[pastor]]es in verum exercitum.
 
Romani despiciunt eius vim et solas duas legiones commitunt. Aliae legiones Sertorii seditione in Hispania belloque in Mithridatum Sextum in Orienti regione occupantur.
Linea 12:
Cum gladiator [[Crixus]] vinceretur et occideretur in primo certamine, Spartacus iussit adire in Italiam septentrionalem vicitque omnes legiones commissas in se. Inter quas una dirigebatur a [[consul]]e [[Gellius Publicola|Gellio Publicola]]. 300 milites Romani capti sunt coactique ad pugnam in munere gladiatorum ut mors Crixi vindicaretur.
 
Vidit ultima victos bello quod in morte Spartacus LXXI71 BCa.C.n. facta agrum [[Senerchia]] nunc dextra ripa torrentis Sele in area quae est terminus sursum cum iis Calabritto Citra Oliveto prope pagum Quaglietta, in Sele Valley High{{dubsig}}, quae tum Lucania parte. In hac in praeterito decades, reperit armorum fuerunt, arma et gladii Romani aetas.
 
Spartacus cum exercitu suo cum servis, pastoribus, pastores, populi iuvenes robusti, quod diregeva in [[Apulia]], ut quidam volunt, quia ibi navigaturo in Thracia{{dubsig}}. Tum [[Crassus]], qui erat caput et plurimi Romanorum exercitus armatos, ab tergo adortus. Spartacus etiam propter taedium suorum voluit movere bellum Romanis. Spartacus occidit equum suum, dicens quod si adeptus foret omnium equi vellet, si amisit, non tentantur, fugere, Spartacus, misit se in primo adversum Romanum militem, et occisis, Romanorum militum fuisse riddled{{dubsig}} cum tot hits corpus non est inventus. Quidam pars exercitus fugit et sparsus circa montes.
 
Spartacus Romam adiit, consulesque iterum vicit sed destitit progredi Romam recepitque se in Italiam meridionalemmeridianam.
 
<!--
Le Sénat romain confère à [[Crassus]], riche et ambitieux, le commandement d'une armée avec six nouvelles légions. Crassus récupère les deux légions qui avaient été battues, et les fait décimer pour les punir de leur fuite. Spartacus s’est retiré et renforcé dans le [[Bruttium]]. Crassus entreprend de le bloquer par une ligne de retranchements. Spartacus réussit à forcer le blocus, mais, poursuivi par l’armée de Crassus, il subit plusieurs défaites. Espérant fuir par le port de [[Brindisi]], et apprenant que l'armée de [[Lucullus]] y a débarqué, Spartacus est acculé à l'affrontement contre les légions de Crassus. Il meurt les armes à la main ([[-71]]).
 
Crassus termine en massacrant ou capturant les groupes de fuyards. La répression est sanglante, 6&nbsp;000 esclaves sont crucifiés sur la [[Voie Appienne|Via Appia]], la route entre Capoue et Rome.
-->
 
== Commentarii ==
<!--
Outre les qualités d'organisateur et de meneur que Appien prête à Spartacus, plusieurs raisons matérielles peuvent expliquer le succès initial et la durée de sa révolte :
* l'insuffisance des premières forces romaines engagées contre lui, et qui ne tiennent pas le choc contre ses attaques.
* la situation politique (Rome intervenant sur d'autres fronts) qui freine une mobilisation plus efficace.
* la situation sociale en Italie du Sud, région de grandes exploitations agricoles exploitant durement des masses d'esclaves, qui purent se joindre à la révolte.
 
En revanche Appien note l'isolement de Spartacus, aucune cité ne le soutenant. -->
 
== Index librorum ==
<!--
* ''Guerres civiles'', Appien, traduction complète disponible sur Internet.
* ''Spartacus, la révolte des esclaves'', Jean Guiloineau, éd Hors Commerce, Paris, 2005.
 
== Le retentissement ==
Spartacus et son mouvement sont considérés par certains modernes comme le plus ancien événement de l'histoire du [[mouvement social]], quoique ce ne soit pas le cas selon nos connaissances historiques (la révolte des esclaves de Sicile est antérieure, et la première grève d'ouvriers actuellement connue se situe en Egypte pharaonique). C'est en revanche celui qui a eut le plus d'écho.
 
Après un film muet des années 1910 du [[cinéma italien]] tombé dans l'oubli, plusieurs œuvres ont contribuées à une large notorité :
* en 1951, le roman de [[Howard Fast]], condamné à la prison durant le [[maccarthisme]]
* en 1960, le film ''[[Spartacus (film)|Spartacus]]'', inspiré du roman précédent, commencé par [[Anthony Mann]] et terminé par [[Stanley Kubrick]]
* Spartacus est aussi le nom d'une pièce la [[compagnie Jolie Môme]].
-->
 
{{bio-stipula}}
 
[[Categoria:Romani antiqui]]
[[Categoria:Nati saeculo 2 a.C.n.]]
[[Categoria:Mortui 71 a.C.n.]]
[[Categoria:Gladiatores]]
[[Categoria:Romani antiqui]]
 
[[ar:سبارتاكوس]]