Quantum redactiones paginae "Aeternitas" differant

'''Aeternitas''', verbis simplissimis, spatium [[tempus|temporis]] est sine finibus. Ergo, a [[infinitas|infinitatis]] proprietate, quod dicit partem infinitatis etiam infinitam esse, aeternitas tale spatium metari potest a puncto ullo. Ita aeternitas possit spatium temporis ad casum [[universum|universi]], quod de theoria [[relativitas generalis|relativitatis generalis]] terminus temporis ipsi erit,<ref>Secundum theoriam magni fragoris, fere 13.7 billionibus annis abhinc, [[materia]]e omnes in universo punctum unum occupant, [[singularitas gravitatis|singularitatem gravitatis]] cum densitate infinita formans. Tale corpus tam valde spatium-tempus in se complicat, ut tempus ipsum non loci progreditur. Ergo tempus non incepit priusquam Magnus Fragor accidit. Physici incerti sunt de finibus universi, at si vere finitum erit, quia id ipsum tempus progredi licet, universo caso, tempus sicut nobis notum est, etiam cadet.</ref> ab hodie, vel a cras, vel a tempore [[Bellum Iugurthinum|Belli Iugurthini]], vel a [[dinosaurus|dinosaurorum]], vel a [[Magnus Fragor|Magni Fragori]], iterum de relativitate, initium temporis.<ref>Shapiro, S. L., et Teukolsky, S. A.: ''Formation of Naked Singularities: The Violation of Cosmic Censorship'', Phys. Rev. Lett. '''66''', 994-997 (1991)</ref><ref> [[Stephanus Hawking|Hawking, Stephanus]] (1988). A Brief History of Time. Bantam Books. ISBN 0-55-338016-8.</ref>