Sena Gallica

Italiae municipium
(Redirectum de Senogalia)
Vide etiam paginam discretivam: Sena (discretiva).

Sena Gallica[1][2][3] vel simpliciter Sena[4][3][5] (-ae, f.) (alia nomina: Senogallia[6][5][7], Senogalia[3][1], Sinogallia[1], Sinogalia[3], Senegallia[3], Senogallis[3]) (Italiane Senigallia) est Urbs Italiae et municipium, circiter 44 920 incolarum, in Regione Marchia Anconitana et in Provincia Anconitana situm. Urbani Senogallienses[3][8] (etiam Senogalienses[3]) appellantur.

Wikidata Sena Gallica
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 43°42′47″N 13°13′6″E
Numerus incolarum: 44 019
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Senigallia

Gestio

Procuratio superior: Provincia Anconitana

Geographia

Superficies: 117.77 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Belvederium, Tria Castra, Mons Marcianus, Murrum (Provincia Anconitana), Ostra Nova, Mons Sancti Viti, Castrum Montis Offi

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Lörrach, Agedincum, Cestria

Tabula aut despectus

Sena Gallica: situs
Sena Gallica: situs
Sena Gallica

Geographia

recensere

Historia

recensere

Sena Gallica anno 284 a.C.n. a Romanis post pugnam Sentini condita est.

Praeclari cives

recensere

Senae Gallicae olim vixerunt vel nati sunt et hodie vivunt nonnulli illustres viri atque feminae:

Ecclesia Catholica Romana

recensere

Sena Gallica sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae est. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Senogalliensis[8] est.

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Fractiones

recensere
  • Bettolelle,
  • Borgo Bicchia,
  • Borgo Catena,
  • Borgo Passera,
  • Brugnetto,
  • Cannella,
  • Castellaro,
  • Cesanella,
  • Cesano,
  • Ciarnin,
  • Filetto,
  • Gabriella,
  • Grottino,
  • Mandriola,
  • Marzocca,
  • Montignano,
  • Roncitelli,
  • Sant'Angelo,
  • San Silvestro,
  • Scapezzano,
  • Vallone.

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Senam Gallicam spectant.
  • Situs publicus (Italiane)

Pinacotheca

recensere
  1. 1.0 1.1 1.2 R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  2. Nomen. Il nuovissimo Campanini-Carboni latino-italiano italiano-latino (Taurini: Paravia, Mondadori, 2003)
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  4. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
  5. 5.0 5.1 www.arbre-celtique.com
  6.   Haec pagina textum incorporat ex Hofmanni Lexico Universali, 1698. Versio interretialis
  7. Il mondo antico, moderno, e novissimo, Tomo primo
  8. 8.0 8.1 Cf. "Dioecesis Senogalliensis" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
  9.   Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!