Sagarius (Graece Σαγάριος), qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit, Antigoni Monophthalmi coaevus, fuit inter annos 323 et 301 a.C.n. huius regis seu miles seu sectator. Ex "inscriptione Mnesimachi" satis constat Sagarium et Pytheum (Lydos ut videtur) chiliarchas in Lydia meruisse.

Bibliographia recensere

  • "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 105, p. 432
  • W. H. Buckler, D. M. Robinson, Sardis VII: Greek and Latin Inscriptions, part 1: seasons 1910-1914 (Lugduni Batavorum, 1932) no. 1
  • W. H. Buckler, D. M. Robinson, "Greek Inscriptions from Sardis" in American Journal of Archaeology vol. 16 (1912) pp. 12-82, esp. pp. 35-40
  • P. Debord, Aspects sociaux et économiques de la vie réligieuse dans l'Anatolie gréco-romaine (Lugduni Batavorum, 1982) appendix 5, pp. 244-251
 

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!


  De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.