Sabbatum in religione Christiana

Sabbatum in religione Christiana varia, secundum confessionem, significat. Observantiae sabbati discerni possunt traditiones tres:

Signum in insula Raarsa, ubi multi Sabbatum die Solis observant: "Quaesumus ut area lusoria die Solis non utamini."

Ad hoc Latine sabbatum vel sabbata (pl.) aliquando ut synonynum diei Saturni usurpatur, exempli gratia, apud Suetonium: "Diogenes grammaticus, disputare sabbatis Rhodi solitus, venientem eum, ut se extra ordinem audiret, non admiserat ac per servolum suum in septimum diem distulerat."[1] In aliquibus linguis Europaeis verba derivata ex Latino sabbatum vel Graeco Σάββατον pro die Saturni absolute adhibentur, exempli gratia, Hispanice sábado, Italiane sabato, Francogallice samedi (ex sermone vulgari *sambati dies), Theodisce Samstag,[2] Russice суббота subbota, Graece hodierne Σάββατο.

  1. Lewis & Short, s.v. "sabbatum"; Suetonius, libri de Tiberio capitulo 32.
  2. In nonnullis autem regionibus dicitur Sonnabend (i.e. vesper (antecedens diem) Soli) vel Satertag (i.e. dies Saturni).

Nexus externi

recensere