Runcina[1] (vel in Latinitate mediaevali plana[2]) est instrumentum lignarium, quo ligna aspera levigantur[3] vel sculpantur[4]. Caelum et manubrium unum vel saepius duo habet. Nomen de Graeco ῥυγκάνη derivatum est.

Sanctus Iosephus faber lignarius cum runcina
Vide etiam paginam discretivam: Runcina (discretiva).
  1. Plinii Hist. nat. XVI 225.
  2. Videas Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre
  3. Plinius, ibidem.
  4. Tertulliani Apologeticum 12.

Nexus interni

recensere

Nexus externi

recensere

  Haec pagina verba incorporat ex Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775. Versio interretialis