Bisacia
Bisacia[1][2] (-ae, f.) (alia nomina: Bisacien[3]; olim: Romulea[3][4]) (Italiane: Bisaccia) est oppidum Italiae et municipium, circiter 3 830 incolarum, in Regione Campania, in Provincia Abellinati et in Hirpinia historica ac geographica regione situm. Incolae vel Bisacienses[2][5] (etiam: Romulenses, Bisaccienses[5], Bisacenses[5]) appellantur.
Locus: 41°0′47″N 15°22′32″E
Numerus incolarum: 3 534
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Andrecta, Aquilonia Nova, Guardiae Longobardorum, Laquedonia, Scampitella, Caletrum, Vallata (Provincia Abellinas)
Tabula aut despectus
Insignia
recensereGeographia
recensere- Hirpinia (terra)
Historia
recensereClari cives
recensereNati
recensereAedificia egregia
recensere- Ecclesia cumcathedralis Nativitatis B.M.V.
Ecclesia Catholica Romana
recensereBisacia, cum Fano Sancti Angeli de Langobardis, Nusco et Compsa, sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae cum Archiepiscopo est. Nomen sedis episcopalis Archidioecesis Sancti Angeli de Lombardis-Compsana-Nuscana-Bisaciensis[2] est.
Fractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereCalaggio, Macchitella, Calli, Masseria di Sabato, Oscata, Pastina, Pedurza, Piani San Pietro, Piano Regolatore, Bisaccia Nuova.
Municipia finitima
recensereNexus interni
- Campaniam (regionem),
- Provinciam Abellinatem (vel Abellinensem),
- Hirpiniam (terram),
- Abellinum (urbem),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Bisaciam spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium Municipii in Provincia Abellinati.
-
Prospectus
Notae
recensere- ↑ Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Cf. "Archidioecesis Sancti Angeli de Lombardis-Compsana-Nuscana-Bisaciensis" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
- ↑ 3.0 3.1 F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)}
- ↑ http://digilander.libero.it/toponomastica/hirpinia.html
- ↑ 5.0 5.1 5.2 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}