Resonans (consonans)

Resonans est quaelibet consonans natura sonora, quae plicis vocalibus activis efficitur. Resonantibus par surdum plerumque deest: cum, puta, muta bilabialis sonora [b] par habeat surdum [p], nasali bilabiali [m] par surdum [ɱ̥] omnino deest; id est: etsi par surdum phonetice audiri possit, numquam valorem phonematicum habere videtur. Resonantes in nasales, liquidas, semivocales dividi solent.

• Consonans nasalis nascitur, si cavo oris occluso flumen aëris per meatum nasalem exit. Nasalis quo modo resonet, loco clausurae definitur, nam toni partiales vocis sonorae ex plicis vocalibus emissae firmantur aut debilitantur prout lingua aut labra posita sunt.
• Consonans liquida fricativis minore et semivocalibus maiore stridore fricationis pronuntiatur. Liquidae in laterales et tremulas dividi solent.
  • Laterales sunt consonantes admodum similes semivocalium. In lateralibus, sicut [l], producendis flumen aëris alterutrum aut utrumque latus linguae praetermeat.
  • Tremulae sunt tamquam clusilium eodem loco deinceps repetitarum series.
• Semivocalis est approximans stridore aliquantum liquidis consonantibus debiliore.

Bibliographia

• Clark, John & Yallop, Colin (1995). An introduction to phonetics and phonology. 2nd edition. Oxford: Blackwell.
• Hardcastle, William J. & Laver, John (eds. 1997) The Handbook of Phonetic Sciences. Oxford: Blackwell.
• Hayes, Bruce & Kirchner, Robert Martin & Steriade, Donca (eds. 2004). Phonetically based phonology. Cambridge: Cambridge University Press.
• Ladefoged, Peter & Maddieson, Ian (1996). The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell.