Apricena

Italiae municipium
(Redirectum de Precina)

Apricena[1] (-ae, f.) seu Procina[2][3][4] (-ae, f.) (alia nomina: Aprocina[5], Apricina[6], Precina[7]) (Italiane: Apricena) est Urbs Italiae et municipium, circiter 13 410 incolarum, in Regione Apulia et in Provincia Fodiana situm. Urbani Procinenses appellantur.

Wikidata Apricena
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 41°47′5″N 15°26′37″E
Numerus incolarum: 12 575
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Apricena

Gestio

Procuratio superior: Provincia Foveana

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Alta Villa

Tabula aut despectus

Apricena: situs
Apricena: situs
Apricena

Sententia

recensere

Sententia urbis est: CENA DAT ET APER NOMEN TIBI APRICENA.

Geographia

recensere

Aprocina in plano iacet, in radicibus Gargani, ubi frumentum, oleum et vitis coluntur. Fabula narrat Apricenam a Frederico Secundo conditam esse, sed vero iam antea castra Romanorum ibi fuerunt. Sunt qui arbitrentur locum iam aetate praehistorica habitatum fuisse, nam constat apud cavam Dell'Erba hominem antiquissimum repertum esse.

Clari cives

recensere

Ecclesia Catholica Romana

recensere

Aprocinae tres ecclesiae sunt: rosarii?, matri ecclesiam? et sanctam familiam?. Extra urbem locus sanctus est: "mater sancta dei coronatura"? Municipium ad Dioecesem Sancti Severi pertinet.

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Apricenam spectant.

Pinacotheca

recensere
  1. F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)
  2. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  3. Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
  4. http://www.instoria.it/home/italia_antiqua_XVI.htm
  5. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  6. http://michelesanta.wordpress.com/apricena/
  7. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  8. DPR 17 Septembris 2001
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!